Albertino Mussato Cunneia

Testo base di riferimento: V. Crescini, 1884

Cura dell'edizione digitale: Tiziana Brolli


Nostra priapie placuisti musa ioanni

      Nota canam cunni cuius amore tui.

Nec pudibunde mei transibis carminis expers,

      Sis licet umbrosis cunne reposte locis.

5

Lucis ab aspectu latitas invise diei,

      Competit officiis nox magis apta tuis.

Non equidem visu tua vis cognoscitur. Immo

      Mira super visum dos tua pandit opus.

Ad te plura trahis, quamquam mirabile dictu

10

      Pondera tu solus, quam iuga mille bovum.

Magnetem tua vis ferrum virtute trahentem

      Vincit onus maius nubiliusque trahis.

Mille trahens naves indis mercator ab oris

      Equora traiciens ad tua iussa venit.

15

Sit praesul sit rex, orans tua lumina quivis

      Ad tua subiuncto procidit ora genu.

Ante fores semper deponitur infula, nudum

      Intrat et incedit per tua tecta caput.

Valva vocaberis, fueras quae ianua multis,

20

      Quodque parum distat, te modo vulva vocant.

Causa duplex cur tu dicari binominis haec est:

      Quod facis officium perfule saepe duplex.

Ausus es interdum partes captare supernas,

      Cumque pati debes cunne virilis agis.

25

Cum loca summa tenes equidem tu cunnus haberis,

      Subdite cum pateris vulva vocata iaces.

Denique sit quod vis, cunnus seu vulva voceris

      Tu quoque naturam parce furentis habes.

Coniuge cum rubro peragis seva bella priapo,

30

      Vir vis esse viri, vult tamen illa vires.

Coniugii lectus non quod vaccat ille quietus,

      Destituunt nudos tegmina lassa duos,

Vt vestrum effusum dispargitur undique Virus,

      At tu plus aequo cunne replete luis.

35

Teque iuvat bello stolidum vicisse priapum,

      Expectare tuas dum nequit ille moras,

Dum nimis ipse tuas certus est extinguere flammas,

      Ille velut forti stratus ab hoste iacet.

Te quoque abesse velet quem conabatur adesse,

40

      Iam iam cumque aderis post et abesse volet.

Demum fesse diu, sed non satiate quiescis,

      Quique tuus cessit non tamen ardor abit.

Talibus interdum subit indignatio bellis

      Mutua per plures continuata dies.

45

Crescit et immensam tanta est iniuria pacem,

      Aut aliquas pacis non habitura vias,

Non nisi per bellum, cui belli causa fuisset,

      Morte cadit tandem victus uterque pari.