Pontanus uxorem salutat
et laurum in hortis ab illa olim satam

Cum lauru tibi crescit honos, tua nomina laurus

      Servat; nam dextra crevit et illa tua.

Officium officio pensat gratissima laurus,

      Quique fuit nymphae, nunc quoque sensus adest.

5

Cum lauru mihi salve iterum, coniux mea, salve

      Coniuge cum, laurus, fronde et honore pares;

Ite pares, nomenque una servate per aevum,

      Et mihi frondenti serta parate coma.