Hactenus idalios cantus, leve carmen, in umbra

      Lusimus ad thalamos, blande Hymenaee, tuos.

Nunc, age, quis titulo dignus iuvenisve, senexve,

      Seu mulier, seu vir, sive puella, canam;

5

Dumque cano, interea flores lege, collige myrtos,

      Vranie, et multa sparge sepulcra rosa,

Sparge et opes, Chari blanda, tuas, age et ipsa, Patulci,

      Sparge tuas, spargas, Antiniana, tuas.

Est suus et tumulis honor, est sua cura sepulcris,

10

      Ipsa quidem accensa testificanda face:

Vrite odoratos ignes, redolentia dona,

      Quaeque et Arabs mittit, quaeque sabaeus ager.

Dum manes condo tumulis, tu, caste sacerdos,

      Tange aram et patrios rite precare deos;

15

Nec muto cineri non et bona verba precesque

      Debentur, querulis verba sonanda modis.

Vos quoque, pallentes umbrae, solatia cantus

      Haec capite; et manes flebile carmen amant.

At tu flebilibus numeris haec adiice, Petre

20

      Compater, ut certa membra quiete levent,

Floreat ut sua cuique croco venerabilis urna,

      Frondeat ut viridi myrtea silva coma.