Anni ducentesimi quinti et milleni
Quadrageni tempore currunt isto pleni
Quo Rex Regum intulit ictum in ameni
Cornetani Populi coetum, et sereni
5
Nam tuentes patriam fide Nazarei
Et Iura Ecclesiae defendentes Dei
Capti sunt insidiis Frederici Rei
Quatrageni quatuor in luce Diei
Qui est quintus Decimus in Septembris mense
10
In exacto praelio plures cadunt ense
Cappineto hinc et hinc sunt nimis offense
Acies et machine trite sunt condense
Vt ovis ad victimam ducti sunt ligati
Innocentes nequiter bonis denudati
15
Sistunt in cumpedibus ferreis catenati
Atro nempe carcere steterunt dapnati
Nequam Capitanens cuncta seriatim
Retulit nequissimus, ac in scriptis statim
Qui rescripsit propere mandans nominatim
20
Cornetanos perimi furcis catervatim
Et Vitalis pessimus illud Adversanus
Nuntiat sententiam duram, et vesanus
Furcis, ut perimeret gula, non per manus
Nisi terram redderet cetus Cornetanus
25
Ad hoc constantissimi fide respondentes
Nos subire potius mortem non merentes
Velle, quam ut populus Cornetanus dentes
Sensiat rabdissimos, et crudeles gentes
Pravus ille Nuntius orbis destructoris
30
Frederici pessimi summi proditoris
Scelus nefandissimum contulit doloris
Dum in Christi filios dat causam meroris
Posquam per hebdomadas septem nominatos
Tenuit Cristicolas atque condamnatos
35
Cornetanam patriam properans nudatos
Eos secum praecipit, ducitque ligatos
Intrante Novembrio die Sabbatorum
Quarta constituit pena dapnatorum
Incidunt ligantia filii pravorum
40
Quibus furcas erigunt in nece Iustorum
Secus Martam erigunt supra Maloferam
Furcas sub Monterano dant vocem severam
Alt Alt Alt captum Cornet et tunc sancti veram
Precem dicunt Domino satis adque meram
45
Christe Rex mirifice tibi commendamus
Nos, et nostram patriam ut tecum vivamus
Nam tuam iustitiam nunquam dubitamus
Mori, o Rex Gloriae, ad te nunc migramus
Censerat Vicarius Petrus Malaspina
50
Neminem respicere illos in ruina
Nam quae agunt impii fient repentina
Et nos consolabitur gratia divina
Et tunc vox nec strepitus fuit per Cornetum
Orum patres, filii, fratres ad quietum
55
Sunt, et nemo ausus vultu dare fletum
Fidei constantia deponentes metum
Tunc Vitalis rabie, ac furore plenus
Precipit fidelium furcis mori genus
Dei, qui sunt numero binus et terdenus
60
Abeunt in Domino, Coetus sit serenus
Quorum nota nomina est Octavianus
Geptius, et Angelus, et Gerardus planus
Petrus surdus alacer ac dura manus
Quisque milex extitit probu sensu canus
65
Angelus Raynerii, Magister Mactheus
Magalottus, Angelus, et Bartholomeus
Bernardinus, Iacobus, Petrus, et Mactheus
Farulfus Notarius quem erexit Deus
Et Rollandus Iacobi, Rollandus Certensis
70
Iannes olim Stephani, Gilius ut ensis
Benvenutus validus olim Montaltensis
Et Petrus Letitie fidus Tuscanensis
Pellegrinus Scambius et Bonaventura
Ranutius, Gregorius cuius Dei cura
75
Petrus Polli iuvenis cuius vita pura
Quidam alter obiit vitam, cum secura
Et Talentus providus, Petrus Faldubonus
Iohannes Stanchalcerius fortis, recte bonus
Iohannes Gualdaldrule cuius pius sonus
80
Horum quisque pertulit inauditum honus
Igitur, o populi quis iam non stupescit
Quod Cornetum facinus tulit, et mutescit
Quam ecclesiasticam fidem neque nescit
Et spe regis gloriae ipsum non tabescit
85
Post Vitalis reditum pariter suorum
Quidam locum properant cito mortuorum
Et caterva remanet sola sospensorum
Et deponunt corpora subito sanctorum
Festinanter deferunt corpora Cornetum
90
Summa cum tristitia Populus ad fletum
Motus est aequaliter neque dat quietum
Sepulturam subeunt, et deponunt metum
Terreant, o populi, ista quae auditis
Dum tyranni rabiem per orbem sentitis
95
Eidem resistite, qui est actor litis
Liberi poteritis: esse si velitis
Acta sunt haec omnia tempore beati
Pape Innocentii quarti Christo dati
Per quem gentes subdite dantur libertati
100
Et Cornetum sudbitur Dei Magestati