In Isocratem Wolfii Gul. Canteri Elegiacum

Et merito Siren quondam tua busta superstant,

      O Rhetor, dulci molliter ore canens.

Tu primus numeris laxas dulcedine voces

      Condisse et genii diceris esse parens.

5

Te solum stupuit soboles Demosthenis illa

      Qum mirata simul Graecia tota fuit.

Nec mirum. Non tu depromis inania vulgi

      More loquax strepitum verba datura suum.

At quo sit servanda modo das patria mite

10

      Consilium victo milite barbarico.

Quae sit forma doces communis proxima verae

      Quod reges ipsos,quod populumque decet.

Ergo clara tuis potuit procedere castris

      Eloquii doctus cohors imitata tui.

15

Lignigena ut sonipes laterum fudisse cavernis

      Graiugenum fertur fortia corda virum.

Ergo te Latio toties iam donat amicus

      Wolfius, ingenio maior et arte potens.

Hic veri solus numeros interpretis explet:

20

      Romuleum hunc docuit fundere verba Venus.

Idem etiam longo tua dicta volumine clarat

      Quae cupiunt pueri noscere, quaeque viri.

Quale quoque orator sperat leti decus expers

      Paenius Graeci gloria prima fori.

25

Omnia quae bona doctrinae fultura ruentis

      Magnus Oporinus, laus nova Pieridum.

Ingenio cura studio praestansque labore

      Et dedit atque dabit lumine posse frui.

Huius enim in Musis fuit aetas tota colenda

30

      Expensa et claro munere calchographi.

Testis qui praelis cumulus trepidantibus exit

      Scriptorum, seu quis vult nova seu vetera.

Ante igitur sicca gaudebit pulvere piscis

      Ante ferus pelago vivere discet aper.

35

Quam tenebris illustre nigris volvenda celebris

      Nomen Oporini saecula cana tegunt.