Sidonius Apollinaris epistulae, uersus inserti 9, 13, 2

Testo base di riferimento: A. Loyen, 1970

Cura dell'edizione digitale: S. Condorelli, 2009


13, 2

Iam dudum teretes hendecasyllabos

Attrito calamis pollice lusimus,

Quos cantare magis pro choriambicis

Excusso poteras mobilius pede;

5

Sed tu per Calabri tramitis aggerem

Vis ut nostra dehinc cursitet orbita,

Qua Flaccus lyricos Pindaricum ad melos

Frenis flexit equos plectripotentibus,

Dum metro quatitur chorda Glyconio,

10

Nec non Alcaico uel Pherecratio

Iuncto Lesbiaco siue anapaestico,

Vernans per uarii carminis eglogas

Verborum uiolis multicoloribus.

Istud, da ueniam, fingere uatibus

15

Priscis difficile est, difficile et mihi,

Vt diuersa sonans os epigrammata

Nil crebras titubet propter epistulas,

Quas cantu ac modulis luxuriantibus

Lasciuire uetat mascula dictio.

20

Istud uix Leo, rex Castalii chori,

Vix, hunc qui sequitur, Lampridius queat,

Declamans gemini pondere sub stili

Coram discipulis Burdigalensibus.

Hoc me teque decet: parce, precor, iocis;

25

Quaeso, pollicitam seruet ad extimum

Oratoris opus cura modestiam,

Quo nil deterius, si fuerit simul

In primis rigidus, mollis in ultimis.