Anthologia Vossiana 44 Z (= 452 R = 450 SB)
De tinnitu auris
Garrula (quod totis resonas mihi noctibus) auris,
Nescio quem dicis nunc meminisse mei.
'Hic quis sit, quaeris? resonant tibi noctibus aures,
Et resonant totis: Delia te loquitur'.
5
Non dubie loquitur me Delia: mollior aura
Venit et exili murmure dulce fremit.
Delia non aliter secreta silentia noctis
Summissa ac tenui rumpere uoce solet,
Non aliter teneris collum complexa lacertis
10
Auribus admotis condita uerba dare.
Agnoui: uerae uenit mihi uocis imago,
Blandior arguta tinnit in aure sonus.
Ne cessate, precor, longos gestare susurros,
Dum loquor haec: iam uos opticuisse querar.
1
Garrula (quod totis resonas mihi noctibus) auris Baehrens , parenthesin indicavi (Zurli)
Garrula quod totis resonant mihi noctibus aures ,dialogum (signo interr. in fine v. seq. posito) commentus, Riese
Garrula quid totis resonas mihi noctibus, auris? Scaliger (necnon Prato [Garrula, quid], preeunte Rossbach)
Garrula quod totis resonant mihi noctibus aures , (Garrula neutro pl. adv.) Shackleton Bailey