Candide Liber, ades (sic sit tibi mystica uitis

      Semper, sic hedera tempora uincta geras),

Aufer et ipse merum, Pater, et medicare dolorem:

      Saepe tuo cecidit munere uictus amor.

5

Care puer, madeant generoso pocula Baccho,

      Et nobis prona funde Falerna manu.

Ite procul, durum curae genus, ite labores:

      Fulserit hic niueis Delius alitibus.

Vos modo proposito dulces faueatis amici,

10

      Neue neget quisquam me duce se comitem

Aut, si quis uini certamen mite recuset,

      Fallat eum tecto cara puella dolo.

Ille facit dites animos deus, ille ferocem

      Contudit et dominae misit in arbitrium

15

Armeniasque tigres et fuluas ille leaenas

      Vicit et indomitis mollia corda dedit.

Haec Amor et maiora ualet; sed poscite Bacchi

      Munera: quem uestrum pocula sicca iuuant?

Conuenit ex aequo nec toruus Liber in illos

20

      Qui se quique una uina iocosa colunt:

At uenit iratus nimium nimiumque seueris:

      Qui timet irati numina magna, bibat.

Quales his poenas qualis quantusque minetur,

      Cadmeae matris praeda cruenta docet.

25

Sed procul a nobis hic sit timor, illaque, siqua est,

      Quid ualeat laesi sentiat ira dei.

Quid precor a demens? uenti temeraria uota

      Aeriae et nubes diripienda ferant.

Quamuis nulla mei superest tibi cura, Neaera,

30

      Sis felix, et sint candida fata tua.

At nos securae reddamus tempora mensae:

      Venit post nimbos una serena dies.

Ei mihi, difficile est imitari gaudia falsa,

      Difficile est tristi fingere mente iocum,

35

Nec bene mendaci risus componitur ore,

      Nec bene sollicitis ebria uerba sonant.

Quid queror infelix? turpes discedite curae:

      Odit Lenaeus tristia uerba pater.

Gnosia, Theseae quondam periuria linguae

40

      Fleuisti ignoto sola relicta mari:

Sic cecinit pro te doctus, Minoi, Catullus

      Ingrati referens impia facta uiri.

Vos ego nunc moneo: felix, quicumque dolore

      Alterius disces posse cauere tuo.

45

Nec uos aut capiant pendentia bracchia collo

      Aut fallat blanda sordida lingua prece.

Etsi perque suos fallax iurauit ocellos

      Iunonemque suam perque suam Venerem,

Nulla fides inerit: periuria ridet amantum

50

      Iuppiter et uentos irrita ferre iubet.

Ergo quid totiens fallacis uerba puellae

      Conqueror? ite a me, seria uerba, procul.

Quam uellem tecum longas requiescere noctes

      Et tecum longos peruigilare dies,

55

Perfida nec merito nobis nec amica merenti,

      Perfida, sed, quamuis perfida, cara tamen!

Naida Bacchus amat: cessas, o lente minister?

      Temperet annosum Marcia lympha merum.

Non ego, si fugiat nostrae conuiuia mensae

60

      Ignotum cupiens uana puella torum,

Sollicitus repetam tota suspiria nocte.

      I, puer, et liquidum fortius adde merum.

Iam dudum Syrio madefactus tempora nardo

      Debueram sertis implicuisse comas.