Rura meam, Cornute, tenent uillaeque puellam:

      Ferreus est, heu heu, quisquis in urbe manet.

Ipsa Venus latos iam nunc migrauit in agros,

      Verbaque aratoris rustica discit Amor.

5

O ego, dum aspicerem dominam, quam fortiter illic

      Versarem ualido pingue bidente solum

Agricolaeque modo curuum sectarer aratrum,

      Dum subigunt steriles arua serenda boues!

Nec quererer, quod sol graciles exureret artus,

10

      Laederet et teneras pustula rupta manus.

Pauit et Admeti tauros formosus Apollo,

      Nec cithara intonsae profueruntue comae,

Nec potuit curas sanare salubribus herbis:

      Quidquid erat medicae uicerat artis amor.

14a

Ipse deus solitus stabulis expellere uaccas

15

      <>

14b

Et miscere nouo docuisse coagula lacte,

14c

      Lacteus et mixtis obriguisse liquor.

15

Tunc fiscella leui detexta est uimine iunci,

      Raraque per nexus est uia facta sero.

O quotiens illo uitulum gestante per agros

      Dicitur occurrens erubuisse soror!

O quotiens ausae, caneret cum ualle sub alta,

20

      Rumpere mugitu carmina docta boues!

Saepe duces trepidis petiere oracula rebus,

      Venit et a templis irrita turba domum:

Saepe horrere sacros doluit Latona capillos,

      Quos admirata est ipsa nouerca prius.

25

Quisquis inornatumque caput crinesque solutos

      Aspiceret, Phoebi quaereret ille comam.

Delos ubi nunc, Phoebe, tua est, ubi Delphica Pytho?

      Nempe Amor in parua te iubet esse casa.

Felices olim, Veneri cum fertur aperte

30

      Seruire aeternos non puduisse deos.

Fabula nunc ille est: sed cui sua cura puella est,

      Fabula sit mauult quam sine amore deus.

At tu, quisquis is es, cui tristi fronte Cupido

      Imperat, ut nostra sint tua castra domo,

35

Ferrea non Venerem, sed praedam, saecula laudant:

      Praeda tamen multis est operata malis.

Praeda feras acies cinxit discordibus armis:

      Hinc cruor, hinc caedes mors propiorque uenit.

Praeda uago iussit geminare pericula ponto,

40

      Bellica cum dubiis rostra dedit ratibus.

Praedator cupit immensos obsidere campos,

      Vt multo innumeram iugere pascat ouem,

Cui lapis externus curae est, urbisque tumultu

      Portatur ualidis fulta columna iugis,

45

Claudit et indomitum moles mare, lentus ut intra

      Neglegat hibernas piscis adesse minas.

At mihi laeta trahant Samiae conuiuia testae

      Fictaque Cumana lubrica terra rota.

Heu heu, diuitibus uideo gaudere puellas:

50

      Iam ueniant praedae, si Venus optat opes,

Vt mea luxuria Nemesis fluat utque per urbem

      Incedat donis conspicienda meis.

Illa gerat uestes tenues, quas femina Coa

      Texuit, auratas disposuitque uices:

55

Illi sint comites fusci, quos India torret

      Solis et admotis inficit ignis equis:

Illi selectos certent praebere colores

      Africa puniceum purpureumque Tyros.

Nota loquor: regnum ipse tenet, quem saepe coegit

60

      Barbara gypsatos ferre catasta pedes.

At tibi dura Ceres, Nemesim quae abducis ab urbe,

      Persoluat nulla semina terra fide.

Et tu, Bacche tener, iucundae consitor uuae,

      Tu quoque deuotos, Bacche, relinque lacus.

65

Haud impune licet formosas tristibus agris

      Abdere: non tanti sunt tua musta, pater.

O ualeant fruges, ne sint modo rure puellae:

      Glans alat, et prisco more bibantur aquae.

Glans aluit ueteres, et passim semper amarunt:

70

      Quid nocuit sulcos non habuisse satos?

Tum, quibus aspirabat Amor, praebebat aperte

      Mitis in umbrosa gaudia ualle Venus.

Nullus erat custos, nulla exclusura uolentes

      Ianua: si fas est, mos precor ille redi.

75

<>

      Horrida uillosa corpora ueste tegant.

Nunc si clausa mea est, si copia rara uidendi,

      Heu miserum, in laxa quid iuuat esse toga?

Ducite: ad imperium dominae sulcabimus agros:

80

      Non ego me uinclis uerberibusque nego.