Propertius elegiae 3, 22

Altre sezioni


Frigida tam multos placuit tibi Cyzicus annos,

      Tulle, Propontiaca qua fluit isthmos aqua,

Dindymis et sacra fabricata e uite Cybebe,

      Raptorisque tulit qua uia Ditis equos?

5

Si te forte iuuant Helles Athamantidos urbes,

      At desiderio, Tulle, mouere meo.

Tu licet aspicias caelum omne Atlanta gerentem,

      Sectaque Persea Phorcidos ora manu,

Geryonis stabula et luctantum in puluere signa

10

      Herculis Antaeique Hesperidumque choros;

Tuque tuo Colchum propellas remige Phasim,

      Peliacaeque trabis totum iter ipse legas,

Qua rudis Argoa natat inter saxa columba

      In faciem prorae pinus adacta nouae;

15

Et sis, qua Ortygie uisenda est, ora Caystri,

      Et qua septenas temperat unda uias;

Omnia Romanae cedent miracula terrae:

      Natura hic posuit, quidquid ubique fuit.

Armis apta magis tellus quam commoda noxae:

20

      Famam, Roma, tuae non pudet historiae.

Nam quantum ferro tantum pietate potentes

      Stamus: uictrices temperat ira manus.

Hic Anio Tiburne fluis, Clitumnus ab Vmbro

      Tramite, et aeternum Marcius umor opus,

25

Albanus lacus et socia Nemorensis ab unda,

      Potaque Pollucis nympha salubris equo.

At non squamoso labuntur uentre cerastae,

      Itala portentis nec furit unda nouis,

Non hic Andromedae resonant pro matre catenae,

30

      Nec tremis Ausonias, Phoebe fugate, dapes,

Nec cuiquam absentes arserunt in caput ignes

      Exitium nato matre mouente suo,

Penthea non saeuae uenantur in arbore Bacchae,

      Nec soluit Danaas subdita cerua ratis,

35

Cornua nec ualuit curuare in paelice Iuno

      Aut faciem turpi dedecorare boue;

Arboreasque cruces Sinis, et non hospita Grais

      Saxa et curuatas in sua fata trabes.

Haec tibi, Tulle, parens, haec est pulcherrima sedes,

40

      Hic tibi pro digna gente petendus honos,

Hic tibi ad eloquium ciues, hic ampla nepotum

      Spes et uenturae coniugis aptus amor.