Sic ego non ullos iam norim in amore tumultus,
Nec ueniat sine te nox uigilanda mihi!
Vt mihi praetexti pudor est sublatus amictus
Et data libertas noscere amoris iter,
5
Illa rudis animos per noctes conscia primas
Imbuit, heu nullis capta Lycinna datis!
Tertius (haud Multo minus est) cum ducitur annus:
Vix memini nobis uerba coisse decem.
Cuncta tuus sepeliuit amor, nec femina post te
10
Vlla dedit collo dulcia uincla meo.
Testis erit Dirce tam uero crimine saeua
Nycteos Antiopen accubuisse Lyco.
A quotiens pulchros uulsit regina capillos,
Molliaque immites fixit in ora manus!
15
A quotiens famulam pensis onerauit iniquis
Et caput in dura ponere iussit humo!
Saepe illam immundis passa est habitare tenebris,
Vilem ieiunae saepe negauit aquam.
Iuppiter, Antiopae nusquam succurris habenti
20
Tot mala? corrumpit dura catena manus.
Si deus es, tibi turpe tuam seruire puellam:
Inuocet Antiope quem nisi uincta Iouem?
Sola tamen, quaecumque aderant in corpore uires,
Regalis manicas rupit utraque manu.
25
Inde Cithaeronis timido pede currit in arces.
Nox erat, et sparso triste cubile gelu.
Saepe uaga Asopi sonitu permota fluentis
Credebat dominae pone uenire pedes.
Et durum Zethum et lacrimis Amphiona mollem
30
Experta est stabulis mater abacta suis.
Ac ueluti magnos cum ponunt aequora motus,
Eurus ubi aduerso desinit ire Noto,
Litore sub tacito sonitus rarescit harenae,
Sic cadit inflexo lapsa puella genu.
35
Sera, tamen pietas: natis est cognitus error.
Digne Iouis natos qui tueare senex!
Tu reddis pueris matrem, puerique trahendam
Vinxerunt Dircen sub trucis ora bouis.
Antiope, cognosce Iouem: tibi gloria Dirce
40
Ducitur in multis mortem habitura locis.
Prata cruentantur Zethi, uictorque canebat
Paeana Amphion rupe, Aracynthe, tua.
At tu non meritam parcas uexare Lycinnam:
Nescit uestra ruens ira referre pedem.
45
Fabula nulla tuas de nobis concitet auris:
Te solam et lignis funeris ustus amem.