Carminis interea nostri redeamus in orbem:
Gaudeat in solito tacta puella sono.
Orphea detinuisse feras et concita dicunt
Flumina Threicia sustinuisse lyra;
5
Saxa Cithaeronis Thebas agitata per artem
Sponte sua in muri membra coisse ferunt;
Quin etiam, Polypheme, fera Galatea sub Aetna
Ad tua rorantis carmina flexit equos:
Miremur, nobis et Baccho et Apolline dextro,
10
Turba puellarum si mea uerba colit?
Quod non Taenariis domus est mihi fulta columnis,
Nec camera auratas inter eburna trabes,
Nec mea Phaeacas aequant pomaria siluas,
Non operosa rigat Marcius antra liquor;
15
At Musae comites et carmina cara legenti
Nec defessa choris Calliopea meis.
Fortunata, meo si qua est celebrata libello!
Carmina erunt formae tot monumenta tuae.
Nam neque Pyramidum sumptus ad sidera ducti,
20
Nec Iouis Elei caelum imitata domus,
Nec Mausolei diues fortuna sepulcri
Mortis ab extrema condicione uacant.
Aut illis flamma aut imber subducet honores,
Annorum aut ictu, pondere uicta, ruent.
25
At non ingenio quaesitum nomen ab aeuo
Excidet: ingenio stat sine morte decus.