A
Vidi te in somnis fracta, mea uita, carina
Ionio lassas ducere rore manus
Et, quaecumque in me fueras mentita fateri
Nec iam umore grauis tollere posse comas,
5
Qualem purpureis agitatam fluctibus Hellen,
Aurea quam molli tergore uexit ouis.
Quam timui, ne forte tuum mare nomen haberet
Teque tua labens nauita fleret aqua!
Quae tum ego Neptuno, quae tum cum Castore fratri,
10
Quaeque tibi excepi, iam dea, Leucothoe!
At tu uix primas extollens gurgite palmas
Saepe meum nomen iam peritura uocas.
Quod si forte tuos uidisset Glaucus ocellos,
Esses Ionii facta puella maris
15
Et tibi ob inuidiam Nereides increpitarent,
Candida Nesaee, caerula Cymothoe.
Sed tibi subsidio delphinum currere uidi,
Qui, puto, Arioniam uexerat ante lyram.
Iamque ego conabar summo me mittere saxo,
20
Cum mihi discussit talia uisa metus.
B
Nunc admirentur, quod tam mihi pulchra puella
Seruiat, et tota dicar in urbe potens!
Non, si iam Gygae redeant et flumina Croesi,
Dicat "De nostro surge, poeta, toro!"
25
Nam mea cum recitat, dicit se odisse beatos:
Carmina tam sancte nulla puella colit.
Multum in amore fides, multum constantia prodest:
Qui dare multa potest, multa et amare potest.
C
Heu, mare per longum mea cogitat ire puella!
30
Hanc sequar et fidos una aget aura duos,
Vnum litus erit sopitis unaque tecto
Arbor, et ex una saepe bibemus aqua
Et tabula una duos poterit componere amantis,
Prora cubile mihi seu mihi puppis erit.
35
Omnia perpetiar, saeuus licet urgeat Eurus
Velaque in incertum frigidus Auster agat,
Quicumque et uenti miserum uexastis Vlixem
Et Danaum Euboico litore mille ratis
Et qui mouistis duo litora, cum ratis Argus
40
Dux erat ignoto missa columba mari:
Illa meis tantum non umquam desit ocellis,
Incendat nauem Iuppiter ipse licet.
Certe isdem nudi pariter iactabimur oris,
Me licet unda ferat, te modo terra tegat.
45
Sed non Neptunus tanto crudelis amori,
Neptunus fratri par in amore Ioui:
Testis Amymone, latices dum ferret, in aruis
Compressa et Lernae pulsa tridente palus;
Quam deus amplexus uotum persoluit; at illi
50
Aurea diuinas urna profudit aquas.
Crudelem et Borean rapta Orithyia negauit:
Hic deus et terras et maria alta domat.
Crede mihi, nobis mitescet Scylla nec umquam
Alternante uacans uasta Charybdis aqua;
55
Ipsaque sidera erunt nullis obscura tenebris,
Purus et Orion, purus et Haedus erit.
Quod mihi si ponenda tuo sit corpore uita,
Exitus hic nobis non inhonestus erit.