Propertius elegiae 2, 26

Reference basis text: P. Fedeli, 2005

Editing of the digital edition: C. Formicola, 2010

Data insertion and check: P. Marzano, 2010

Other sections


A

Vidi te in somnis fracta, mea uita, carina

      Ionio lassas ducere rore manus

Et, quaecumque in me fueras mentita fateri

      Nec iam umore grauis tollere posse comas,

5

Qualem purpureis agitatam fluctibus Hellen,

     Aurea quam molli tergore uexit ouis.

Quam timui, ne forte tuum mare nomen haberet

     Teque tua labens nauita fleret aqua!

Quae tum ego Neptuno, quae tum cum Castore fratri,

10

      Quaeque tibi excepi, iam dea, Leucothoe!

At tu uix primas extollens gurgite palmas

      Saepe meum nomen iam peritura uocas.

Quod si forte tuos uidisset Glaucus ocellos,

      Esses Ionii facta puella maris

15

Et tibi ob inuidiam Nereides increpitarent,

     Candida Nesaee, caerula Cymothoe.

Sed tibi subsidio delphinum currere uidi,

      Qui, puto, Arioniam uexerat ante lyram.

Iamque ego conabar summo me mittere saxo,

20

     Cum mihi discussit talia uisa metus.

B

Nunc admirentur, quod tam mihi pulchra puella

      Seruiat, et tota dicar in urbe potens!

Non, si iam Gygae redeant et flumina Croesi,

      Dicat "De nostro surge, poeta, toro!"

25

Nam mea cum recitat, dicit se odisse beatos:

      Carmina tam sancte nulla puella colit.

Multum in amore fides, multum constantia prodest:

      Qui dare multa potest, multa et amare potest.

C

Heu, mare per longum mea cogitat ire puella!

30

      Hanc sequar et fidos una aget aura duos,

Vnum litus erit sopitis unaque tecto

      Arbor, et ex una saepe bibemus aqua

Et tabula una duos poterit componere amantis,

      Prora cubile mihi seu mihi puppis erit.

35

Omnia perpetiar, saeuus licet urgeat Eurus

      Velaque in incertum frigidus Auster agat,

Quicumque et uenti miserum uexastis Vlixem

      Et Danaum Euboico litore mille ratis

Et qui mouistis duo litora, cum ratis Argus

40

      Dux erat ignoto missa columba mari:

Illa meis tantum non umquam desit ocellis,

      Incendat nauem Iuppiter ipse licet.

Certe isdem nudi pariter iactabimur oris,

     Me licet unda ferat, te modo terra tegat.

45

Sed non Neptunus tanto crudelis amori,

      Neptunus fratri par in amore Ioui:

Testis Amymone, latices dum ferret, in aruis

      Compressa et Lernae pulsa tridente palus;

Quam deus amplexus uotum persoluit; at illi

50

      Aurea diuinas urna profudit aquas.

Crudelem et Borean rapta Orithyia negauit:

      Hic deus et terras et maria alta domat.

Crede mihi, nobis mitescet Scylla nec umquam

     Alternante uacans uasta Charybdis aqua;

55

Ipsaque sidera erunt nullis obscura tenebris,

      Purus et Orion, purus et Haedus erit.

Quod mihi si ponenda tuo sit corpore uita,

      Exitus hic nobis non inhonestus erit.

3

fueras N P F 4

fueris F L