Etsi me inuito discedis, Cynthia, Roma,
Laetor quod sine me deuia rura coles.
Nullus erit castis iuuenis corruptor in agris,
Qui te blanditiis non sinat esse probam;
5
Nulla neque ante tuas orietur rixa fenestras,
Nec tibi clamatae somnus amarus erit.
Sola eris et solos spectabis, Cynthia, montis
Et pecus et finis pauperis agricolae.
Illic te nulli poterunt corrumpere ludi
10
Fanaque, peccatis plurima causa tuis;
Illic assidue tauros spectabis arantis
Et uitem docta ponere falce comas;
Atque ibi rara feres inculto tura sacello,
Haedus ubi agrestis corruet ante focos;
15
Protinus et nuda choreas imitabere sura,
Omnia ab externo sint modo tuta uiro.
Ipse ego uenabor: iam nunc me sacra Dianae
Suscipere et Veneris ponere uota iuuat.
Incipiam captare feras et reddere pinu
20
Cornua et audaces ipse monere canes:
Non tamen ut uastos ausim temptare leones
Aut celer agrestis comminus ire sues.
Haec igitur mihi sit lepores audacia mollis
Excipere et structo fallere auem calamo,
25
Qua formosa suo Clitumnus flumina luco
Integit et niueos abluit unda boues.
Tu quotiens aliquid conabere, uita, memento
Venturum paucis me tibi Luciferis.
Hic me nec solae poterunt auertere siluae,
30
Nec uaga muscosis flumina fusa iugis,
Quin ego in assidua metuam tua nomina lingua:
Absenti nemo non nocuisse uelit!
2
coles ς
colis ω