Propertius elegiae 1, 13

Testo base di riferimento: P. Fedeli, 1984

Cura dell'edizione digitale: C. Formicola, 2009

Inserimento e controllo dei dati: P. Marzano, 2009

Altre sezioni


Tu, quod saepe soles, nostro laetabere casu,

      Galle, quod abrepto solus amore uacem.

At non ipse tuas imitabor, perfide, uoces:

      Fallere te numquam, Galle, puella uelit.

5

Dum tibi deceptis augetur fama puellis,

      Certus et in nullo quaeris amore moram,

Perditus in quadam tardis pallescere curis

     Incipis, et primo lapsus abire gradu.

Haec erit illarum contempti poena doloris:

10

     Multarum miseras exiget una uices.

Haec tibi uulgaris istos compescet amores,

      Nec noua quaerendo semper amicus eris.

Haec ego non rumore malo, non augure doctus;

      Vidi ego: me quaeso teste negare potes?

15

Vidi ego te toto uinctum languescere collo

     Et flere iniectis, Galle, diu manibus

Et cupere optatis animam deponere labris

      Et quae deinde meus celat, amice, pudor.

Non ego complexus potui diducere uestros:

20

      Tantus erat demens inter utrosque furor.

Non sic Haemonio Salmonida mixtus Enipeo

      Taenarius facili pressit amore deus,

Nec sic caelestem flagrans amor Herculis Heben

     Sensit ab Oetaeis gaudia prima rogis.

25

Vna dies omnis potuit praecurrere amantis:

      Nam tibi non tepidas subdidit illa faces,

Nec tibi praeteritos passa est succedere fastus,

     Nec sinet abduci: te tuus ardor aget.

Nec mirum, cum sit Ioue dignae proxima Ledae

30

      Et Ledae partu gratior, una tribus;

Illa sit Inachiis et blandior heroinis,

     Illa suis uerbis cogat amare Iouem.

Tu uero quoniam semel es periturus amore,

     Vtere: non alio limine dignus eras.

35

Qui tibi sit, felix quoniam nouus incidit, error;

     Et quodcumque uoles, una sit ista tibi.

3

imitabor N F ³ P

mutabor A F