Propertius elegiae 1, 10

Testo base di riferimento: P. Fedeli, 1984

Cura dell'edizione digitale: C. Formicola, 2009

Inserimento e controllo dei dati: P. Marzano, 2009

Altre sezioni


O iucunda quies, primo cum testis amori

      Affueram uestris conscius in lacrimis!

O noctem meminisse mihi iucunda uoluptas,

      O quotiens uotis illa uocanda meis,

5

Cum te complexa morientem, Galle, puella

     Vidimus et longa ducere uerba mora!

Quamuis labentis premeret mihi somnus ocellos

      Et mediis caelo Luna ruberet equis,

Non tamen a uestro potui secedere lusu:

10

     Tantus in alternis uocibus ardor erat.

Sed quoniam non es ueritus conc<r>edere nobis,

      Accipe commissae munera laetitiae:

Non solum uestros didici reticere dolores,

      Est quiddam in nobis maius, amice, fide.

15

Possum ego diuersos iterum coniungere amantis

      Et dominae tardas possum aperire fores;

Et possum alterius curas sanare recentis,

      Nec leuis in uerbis est medicina meis.

Cynthia me docuit semper quaecumque petenda

20

     Quaeque cauenda forent: non nihil egit Amor.

Tu caue ne tristi cupias pugnare puellae,

      Neue superba loqui, neue tacere diu;

Neu, si quid petiit, ingrata fronte negaris,

      Neu tibi pro uano uerba benigna cadant.

25

Irritata uenit, quando contemnitur illa,

      Nec meminit iustas ponere laesa minas:

At quo sis humilis magis et subiectus amori,

     Hoc magis effectu saepe fruare bono.

Is poterit felix una remanere puella,

30

      Qui numquam uacuo pectore liber erit.

6

longa ... mora ω; quod attinet ad longa mora pro lente cf. Sall. hist. 1, 142 M.; Ov. Pont. 4, 8, 88; Liv. 21, 35, 3

in longam ... moram ς