Horatius carmina 1, 2

Testo base di riferimento: F. Klingner, 1959

Cura dell'edizione digitale: G. C. Musa, 2009

Altre sezioni


Iam satis terris niuis atque dirae

Grandinis misit pater et rubente

Dextera sacras iaculatus arcis

Terruit urbem,

5

Terruit gentis, graue ne rediret

Saeculum Pyrrhae noua monstra questae,

Omne cum Proteus pecus egit altos

Visere montis

Piscium et summa genus haesit ulmo,

10

Nota quae sedes fuerat columbis,

Et superiecto pauidae natarunt

Aequore dammae.

Vidimus flauom Tiberim retortis

Litore Etrusco uiolenter undis

15

Ire deiectum monumenta regis

Templaque Vestae,

Iliae dum se nimium querenti

Iactat ultorem, uagus et sinistra

Labitur ripa Ioue non probante u-

20

Xorius amnis.

Audiet ciuis acuisse ferrum,

Quo graues Persae melius perirent,

Audiet pugnas uitio parentum

Rara iuuentus.

25

Quem uocet diuum populus ruentis

Imperi rebus? prece qua fatigent

Virgines sanctae minus audientem

Carmina Vestam?

Cui dabit partis scelus expiandi

30

Iuppiter? tandem uenias precamur

Nube candentis umeros amictus

Augur Apollo;

Siue tu mauis, Erycina ridens,

Quam Iocus circum uolat et Cupido;

35

Siue neglectum genus et nepotes

Respicis auctor,

Heu nimis longo satiate ludo,

Quem iuuat clamor galeaeque leues

Acer et Marsi peditis cruentum

40

Voltus in hostem;

Siue mutata iuuenem figura

Ales in terris imitaris almae

Filius Maiae patiens uocari

Caesaris ultor,

45

Serus in caelum redeas diuque

Laetus intersis populo Quirini,

Neue te nostris uitiis iniquum

Ocior aura

Tollat: hic magnos potius triumphos,

50

Hic ames dici pater atque princeps,

Neu sinas Medos equitare inultos

Te duce, Caesar.

10

columbis Ω

palumbis π P