Homeri ex Odyssea
O decus Argolicum, quin puppim flectis, Vlixes,
Auribus ut nostros possis agnoscere cantus?
Nam nemo haec umquam est transuectus caerula cursu,
Quin prius adstiterit uocum dulcedine captus,
5
Post, uariis auido satiatus pectore Musis,
Doctior ad patrias lapsus peruenerit oras.
Nos graue certamen belli clademque tenemus,
Graecia quam Troiae diuino numine uexit,
Omniaque e latis rerum uestigia terris.
7
tenemus
canemus Cic. fin. 5, 49 cod. Parisinus Lat. 6331 mg. (ed. C. Moreschini)
Cic. fin. 5, 49: ita enim inuitant Vlixem - nam uerti, ut quaedam Homeri, sic istum ipsum locum: "o decus ... terris".
Cf. Hom. Od. 12, 184-191: δεῦρ' ἄγ' ἰών πολύαιν' Ὀδυσεῦ μέγα κῦδος Ἀχαιῶν,/ ... ἴδμεν δ' ὅσσα γένηται ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ.