Ex Graecis conuersa

Homeri ex Iliade

Ferte, uiri, et duros animo tolerate labores,

Auguris ut nostri Calchantis fata queamus

Scire, ratosne habeant an uanos pectoris orsus.

Namque omnes memori portentum mente retentant,

5

Qui non funestis liquerunt lumina fatis.

Argolicis primum ut uestita est classibus Aulis,

Quae Priamo cladem et Troiae pestemque ferebant,

Nos circum latices gelidos fumantibus aris

Aurigeris diuom placantes numina tauris

10

Sub platano umbrifera, fons unde emanat aquai,

Vidimus immani specie tortuque draconem

Terribilem, Iouis ut pulsu penetraret ab ara;

Qui platani in ramo foliorum tegmine saeptos

Corripuit pullos; quos cum consumeret octo,

15

Nona super tremulo genetrix clangore uolabat,

Cui ferus immani laniauit uiscera morsu.

Hunc, ubi tam teneros uolucris matremque peremit,

Qui luci ediderat genitor Saturnius idem

Abdidit et duro formauit tegmine saxi.

20

Nos autem timidi stantes mirabile monstrum

Vidimus in mediis diuom uersarier aris.

Tum Calchas haec est fidenti uoce locutus:

"Quidnam torpentes subito obstipuistis, Achiui?

Nobis haec portenta deum dedit ipse creator

25

Tarda et sera nimis, sed fama ac laude perenni.

Nam quot auis taetro mactatas dente uidetis,

Tot nos ad Troiam belli exanclabimus annos.

Quae decumo cadet et poena satiabit Achiuos."

Edidit haec Calchas; quae iam matura uidetis.