Dulces Vestricii iocos,
Seras Socraticae relliquias domus,
Ne laudes nimium, Mari.
Contemnit placitas <no>bilibus uiris,
5
Soli qui sapientiae
Post florem tepidum nec stabilem gradum
Aetatis senium dicat
Mentis compositae, qualis ab arduis
Ad se uerba laboribus,
10
Quos non dat patriae, seposuit sibi
Annos, orba lucro graui.
<Iam nulla> ambitio tegmine candida
Illudat grauidae spei!
Nos sero pelagus uicimus inuium:
15
Quicquid uiximus, interit.
Aestas quem decies septima diuidit,
An leues memoret iocos
Atque aptos citharae conciliet modos,
Surdis auriculis strepens?
20
Quisquis decrepiti corporis est reus,
Sat sese eloquii probat,
Si ser<uat> placidi iura silentii
Et patrocinium otii.
Hoc cani grauitas uerticis abstitit,
25
Non ut sponte sua fugax,
Sed multi numeris carminis ...