Atticorum ex genere oriundus nobilis
Bobolenus monachorum prefuit cenobiis,
Paterno amore semper Christi rexit famulos.
Bonus pastor ad regendas oues sibi creditas
5
Verbum uitae nunciandum aluit cottidie,
Ipsas inlesas ad caulas Christi ducit comode.
Corde toto et uirtute et ex tota anima
Deum diligens et cunctos ut se ipsum in Christo,
Preceptum dei impleuit primum quod preceptum est.
10
Dogma priorum antiquorum sancita a patribus
Scilicet totam patrauit; uerbis quos admonuit,
Exemplum et confirmauit ipsos quidem perpetim.
Edoctus a sancto dei Columbano presule,
Cui post quarto in loco meruit succedere,
15
Ipsius doctrinam sequens rectum tenet tramitem.
Fortis inter cetum fratrum operando manibus
Cum ipsis semper sudare laborem adsueuit,
Ipse preibat in opus festinus quam ceteri.
Gratiam superna illi tantam dedit pietas,
20
Vt per diem ferret laborem, uigilabat per noctes,
Deditus oracioni, promtus in ieiunio.
Hic non surdus obauditor Pauli uocem subsequens,
Instanter semper laborans nec grauaret quempiam,
E suo uiuens labore uerus ut debet monachus.
25
Igne domini accensus lucerna emicuit,
Super candelabrum posita lumen prebet omnibus,
In domo dei consistens bona luxit opera.
Igne domini accensus, igne amantissimo,
Igne quem dominus in terram misit uolens ut ardeat
30
Corda seruorum suorum mistico septemplice.
Karitate conectenda fratrum et consorcium
Alteramne unquam uitam uoluit ostendere,
Nisi qualem ipse uiuens talem omnes fruerent.
Kapiendo crebro una ipse cum sodalibus
35
Apostolorum doctrinam suis monstrans monachis,
Regulariter uiuendo omnia communiter.
Languencium membra fratrum condolet ut propria
Ipse uisitans et studet curam gerens congruam
Suis filiis ut pater presto semper adfuit.
40
Mitis, bonus ac benignus, uultu semper hilaris
Pacificusque, mansuetus, lenis, peritissimus,
Simplex quidem et modestus morum flores conferens.
Nam seruiuit mente Christo deuotus et corpore,
Cui sua membra sacra mortificans subdidit,
45
Mundi huius refutando pompas et delicias.
Omnia factus ut lucrum omnibus perficeret,
Formam sumpsit iam prefati apostoli egregii,
Quin ut Petrus Christi agnos diligendo pascuit.
Pauperum et peregrinorum amator et egenorum,
50
Pater uero orfanorum susceptorque hospitum,
Paruulorum pedagogus, solator tristantium.
Quanta eius erga omnes adfuisset bonitas,
Nullius lingua conlaudare ipso tandem sufficit,
Stilo namque exarare poterit per singula.
55
Rector igitur et pater monachorum, regulae
Conseruator recordatur ....... semper seriem,
Qui culpantes post correptos noxam nunquam recolit.
Serpens latens in frutecta ipsumque momorserat,
Suis manibus expressit uirus quod emiserat,
60
Mox sanauit ipse ulcus, cicatrix nec paruit.
Tantam gratiam curandi deus illi contulit,
Vt a lapide precissos artus unius monachi
De saliua ut liniuit, sospitati reddidit.
Vasum unum quod refertum deorsum euersum est,
65
Cumulum sursum restaurauit terris nec effuderat,
Orarium ipsum detegit suusque cooperiens.
Xristi lumen intempesta noctis dum uigilias
Consuetas peruagaret, preibat ut filios
Israelis protegente columna igniferens.
70
Ymnis, psalmis canticisque modulatis uocibus
Concinnauit immolando deo sacrificium,
Spiritales semper laudes regi regum optulit.
Zelum zelans karitatis zelum plenus domini
Antiquo hoste deceptore cum triumpho caruit,
75
Sese celos conditori collocauit meritis.
Gloriam deo decantemus, oremus et pariter,
Vt qui eum coronauit ipsius pro meritis,
Nobis ueniam concedat paradisi et gaudia.