In sepulcro Gudilae archidiaconi Toletani
Gloria Toleti iacet hac sub mole sepultus
Gudila, pars animi dimidiumque mei.
Qui senis a tenera mores aetate tenebat,
Cui, nisi simplicitas, nihil iuuenile fuit.
5
Spiritus in sacro residebat pectore Christi,
Exprimit hunc totum, moribus, ore, manu.
Pauperibus cibus est, uiduis solamen, ut aegris
Grata salus: miseris omnibus unus erat.
Mercaris meritis multis, bone Gudila, caelum:
10
Nos desiderium lancinat usque tui.
Maerentesque uocamus eum, quem sustulit aether:
Prosequimurque piis funera lacrimulis.
Non uiolas, tenerasque rosas, non lilia cana
Spargimus ad tumulum, sed bona uota, tuum.
15
Nos ergo e supera prospecta candidus arce;
Teque amor, et moueat, Gudila, cura mei.
Moenibus a patriis morbos auerte, famemque,
Hostilesque minas, dogmata falsa, dolos.
Toleti ne temne preces, comitisque rogatus,
20
Qui tibi dat carmen sat Iulianus amans:
Ossaque Felicis tua sacra condit in aede,
Cuius mens superis est sociata choris.