Tu forte in lucis lentus uaga carmina gignis
Argutosque inter latices et musica flabra
Pierio liquidam perfundis nectare mentem.
At nos congeries obnubit turbida rerum
5
Ferrataeque premunt milleno milite curae,
Legicrepae tundunt, latrant fora, classica turbant;
Et trans Oceanum ferimur porro usque niuosus
Cum teneat Vasco nec parcat Cantaber horrens.
En quibus indicas, ut crinem frondea Phoebi
10
Succingant hederaue comas augustius umbrent!
En quos flammantem iubeas uolitare per aethram!
Quin mage pernicies aquilas uis pigra elefantum
Praecurret uolucremque pigens testudo molossum,
Quam nos rorifluam sectemur carmine lunam.
15
His tamen, incuruus per pondera terrea nitens,
Dicam, cur fesso liuescat circulus orbe
Purpureumque iubar niuei cur tabeat oris.
Non illam (ut populi credunt) nigrantibus antris
Infernas ululans mulier praedira sub umbras
20
Detrahit altiuago e speculo, nec carmine uicta
Vel rore Stygis aut herbis terrae aericrepantem
Vincibilemque petit clangorem (quippe per aethram,
Qua citimus limes dispescit turbida puris,
Inuiolata meat); sed uasto corpore tellus
25
(Quae medium tenet ima polum) dum lumina fratris
Detinet umbriferis metis, tum sidere casso
Pallescit, teres umbra rotae dum transeat himen
Aggerei uelox cumuli speculoque rotanti
Fraternas reparet per caelum libera flammas.
30
Sed quia mira putas, cur, cum uis maxima solis
Bis nouies maior clueat quam terreus orbis,
Non circumcingat terrestres lumine metas,
Sume ratum rationis opus. Namque aspice Phoebum,
Quam sublimis eat conuexa per aurea mundi
35
Quamque humilem terram collustret cursibus altis:
Hic ingens, utcumque libet, cum desuper ignes
Sparserit, obliquo uel cum radiauerit axe,
In terram radii franguntur. cetera solis
Lumina, qua maior iaculis radiantibus exit,
40
Nil obstante globo tendunt per inania uasta,
Donec pyramidis peragat uicta umbra cacumen.
Per quam cum Phoebe gelidos agit uda iugales,
Infima uicinis nonnumquam decolor umbris
Fratre caret uacuoque exsanguis deficit ore.
45
Cur autem sola spolietur lumine luna,
Nil uero mirum est. quippe illam lucis egentem
Lux aliena fouet; quam cum pars proxima metae
Inuidet, expectat radios male caerula fratris.
At chorus astrorum reliquus non tangitur umbris,
50
Et proprium cunctis iubar est, nec sole rubescunt.
Sed sudus radiis astralibus impete celso
Porro ultra solem rapitur cum uertice caeli.
Iam cur semenstri non semper palleat orbe,
Inflexi praestant oblico tramite cursus.
55
Namque uagans errore rato cum deuia tortos
Colligit anfractus, metam sol eminus exit
Intorquetque peplum noctis radiatque sororem.
Haec eadem ratio est, subitis ubi frangitur umbris
Augusti solis rutilum iubar, indiga lucis
60
Quando inter terram et solem rota corporis almi
Luna meat, fratrem rectis obiectibus arcens.