Dulcis opima decens, cui tanta est cura laboris,
Vt tibi sit modico semine magna seges,
Quae modo membra libens fugitiuo tempore lassas,
Cum Christo dabitur perpetuanda quies.
5
Dextra, ubi nempe paras sudando sororibus escas,
Vndis et flammis hinc riget, inde calet:
Assiduis uotis inter tua bracchia uoluor
Atque meos animos sarcina uestra terit.
Nunc faciendo focos epulasque coquendo recurris,
10
Nec ualeo matrem quippe iuuare piger.
Filia sed portet praesens onus omne uicissim
Et reddat pondus participando leue.
Det tibi auxilium mundi reparator utrisque
Atque diu pariter hanc foueatis opem.