Venantius Fortunatus carminum libri 4, 7

Altre sezioni


Illacrimant oculi, quatiuntur uiscera fletu

      Nec tremuli digiti scribere dura ualent,

Dum modo, qui uolui uiuo, dabo uerba sepulto,

      Carmine uel dulci cogor amara loqui.

5

Digne tuis meritis, Chalacterice sacerdos,

      Tarde note mihi, quam cito, care, fugis!

Tu patriam repetis, nos triste sub orbe relinquis:

      Te tenet aula nitens, nos lacrimosa dies.

Ecce sub hoc tumulo pietatis membra quiescunt

10

      Dulcior et melli lingua sepulta iacet:

Forma uenusta decens, animus sine fine benignus

      Vox suauis, legem promeditata dei,

Spes cleri, tutor uiduarum, panis egentum,

      Cura propinquorum, totus ad omne bonum;

15

Organa psalterii cecinit modulamine dulci

      Et tetigit laudi plectra beata dei,

Cautere eloquii bene purgans uulnera morbi,

      Quo pascente fuit fida medella gregi.

Sex qui lustra gerens, octo bonus insuper annos,

20

      Ereptus terrae iustus ad astra redis.

Ad paradisiacas epulas te ciue reducto

      Vnde gemit mundus gaudet honore polus.

Et quia non dubito quanta est tibi gloria laudum,

      Nec debes fleri, talis amice dei.

25

Haec qui, sancte pater, pro magnis parua susurro,

      Pro Fortunato, quaeso, precare tuo.