Venantius Fortunatus carminum libri 3, 13

Altre sezioni


Gurgite caeruleo pelagus Mosella relaxat

      Et mouet ingentes molliter amnis aquas;

Lambit odoriferas uernanti gramine ripas

      Et lauat herbarum leniter unda comas.

5

Hinc dextra de parte fluit qui Salia fertur,

      Flumine sed fluctus pauperiore trahit;

Hic ubi perspicuis Mosellam cursibus intrat,

      Alterius uires implet et ipse perit.

Hoc Mettis fundata loco speciosa coruscans

10

      Piscibus obsessum gaudet utrumque latus.

Deliciosus ager ridet uernantibus aruis;

      Hinc sata culta uides, cernis at inde rosas.

Prospicis umbroso uestitos palmite colles,

      Certatur uaria fertilitate locus.

15

Vrbs munita nimis, quam cingit murus et amnis,

      Pontificis merito stas ualitura magis:

Vilicus, aetheriis qui sic bene militat armis,

      Stratus humi genibus te leuat ille suis.

Vnde humilis terris te proicis, alme sacerdos,

20

      Orando hinc patriae ducis ad astra caput;

Fletibus adsiduis acquiris gaudia plebi:

      Pastoris lacrimis laetificantur oues.

Ictibus inualidis quamuis minitetur iniquus,

      Tu quibus es murus, uulnera nulla timent,

25

Et licet incluso lupus insidietur ouili,

      Te custode gregis nil ibi praedo nocet.

Oblectas populos uultu sine nube sereno

      Cunctorumque animos gratia blanda fouet;

Si poscat nouus hospes opem, tu porrigis escas,

30

      Inuenit et proprios ad tua tecta lares.

Dum satias querulum, magis obliuiscitur illas

      Quas habet in patriis finibus exul opes.

Qui sua damna refert, gemitus subducis ab ore,

      Gaudia restituens tristia cuncta fugas.

35

Protegis hinc nudos, illinc tu pascis egentes;

      Nil tibi reddit inops, reddit amore deus.

Horrea praemittis melius quam condita seruans:

      Quas sic diffundis dat paradisus opes.

Culmina templorum renouasti, Vilice cultor:

40

      Cum ueniet dominus, stat labor ecce tuus.

Commissum uideo non suffodisse talentum,

      Sed magis aptatum multiplicatur opus.

Longius extensos peragas tam digna per annos

      Et maneat semper nomen, opime, tuum.