Venantius Fortunatus carminum libri 2, 9

Altre sezioni


Coetus honorifici decus et gradus ordinis ampli,

      Quos colo corde fide religione patres,

Iam dudum obliti desueto carmine plectri

      Cogitis antiquam me renouare lyram.

5

En stupidis digitis stimulatis tangere cordas,

      Cum mihi non solito currat in arte manus.

Scabrida nunc resonat mea lingua rubigine uerba

      Exit et incompto raucus ab ore fragor.

Vix dabit in ueteri ferrugine cotis acumen

10

      Aut fumo infecto splendet in aere color.

Sed quia dulcedo pulsans quasi malleus instat,

      Et uelut incudo cura relisa terit

Pectoris atque mei succenditis igne caminum,

      Vnde ministratur cordis in arce uapor:

15

Obsequor hinc, quia me ueluti fornace recoctum

      Artis ad officium uester adegit amor.

Celsa Parisiaci clerus reuerentia pollens,

      Ecclesiae genium gloria munus honor,

Carmine Dauitico diuina poemata pangens

20

      Cursibus assiduis dulce reuoluit opus.

Inde sacerdotes, Leuiticus hinc micat ordo,

      Illos canities, hos stola pulchra tegit;

Illis pallor inest, rubor his in uultibus errat,

      Et candunt rutilis lilia mixta rosis.

25

Illi iam senio, sed et hi bene uestibus albent,

      Vt placeat summo picta corona deo.

In medios Germanus adest antistes honore,

      Qui regit hinc iuuenes, surrigit inde senes.

Leuitae praeeunt, sequitur grauis ordo ducatum:

30

      Hos gradiendo mouet, hos moderando trahit.

Ipse tamen sensim incedit, uelut alter Aaron,

      Non de ueste nitens, sed pietate placens;

Non lapides coccus cidar aurum purpura byssus

      Exornant umeros, sed micat alma fides.

35

Iste satis melior ueteri quam lege sacerdos,

      Hic quia uera colit quo prius umbra fuit.

Magna futura putans, praesentia cuncta refellens,

      Antea carne carens quam caro fine ruens,

Sollicitus, quemquam ne deuoret ira luporum,

40

      Colligit ad caulas pastor opimus oues.

Assiduis monitis ad pascua salsa uocatus

      Grex uocem agnoscens currit amore sequax;

Miles ad arma celer, signum mox tinnit in aures,

      Eligit excusso membra sopore toro,

45

Aduolat ante alios, mysteria sacra requirens,

      Vndique quisque suo templa petendo loco:

Flagranti studio populum domus irrigat omnem

      Certatimque monent, quis prior ire ualet.

Peruigiles noctes ad prima crepuscula iungens

50

      Construit angelicos turba uerenda choros:

Gressibus exertis in opus uenerabile constans

      Vim factura polo cantibus arma mouet:

Stamina psalterii lyrico modulamine texens

      Versibus orditum carmen amore trahit.

55

Hinc puer exiguis attemperat organa cannis,

      Inde senis largam ructat ab ore tubam;

Cymbalicae uoces calamis miscentur acutis

      Disparibusque tropis fistula dulce sonat;

Tympana rauca senum puerilis tibia mulcet

60

      Atque hominum reparant uerba canora lyram.

Leniter iste trahit modulus, rapit alacer ille:

      Sexus et aetatis sic uariatur opus.

Triticeas fruges feruens terit area Christi,

      Horrea quando quidem construitura dei,

65

Voce creatoris reminiscens esse beatos

      Quos dominus uigiles, dum redit ipse uidet.

In quorum meritis, animo, uirtute fideque

      Tegmine corporeo lumina quanta latent!

Pontificis monitis clerus, plebs psallit et infans,

70

      Vnde labore breui fruge replendus erit.

Sub duce Germano felix exercitus hic est,

      Moyses, tende manus et tua castra iuuas.