Pange, lingua, gloriosi proelium certaminis

Et super crucis tropaeo dic triumphum nobilem,

Qualiter redemptor orbis immolatus uicerit.

De parentis protoplasti fraude factor condolens,

5

Quando pomi noxialis morte morsu corruit,

Ipse lignum tunc notauit, damna ligni ut solueret.

Hoc opus nostrae salutis ordo depoposcerat,

Multiformis perditoris arte ut artem falleret

Et medellam ferret inde, hostis unde laeserat.

10

Quando uenit ergo sacri plenitudo temporis,

Missus est ab arce patris natus orbis conditor

Atque uentre uirginali carne factus prodiit.

Vagit infans inter arta conditus praesepia,

Membra pannis inuoluta uirgo mater alligat

15

Et pedes manusque, crura stricta pingit fascia.

Lustra sex qui iam peracta tempus implens corporis,

Se uolente natus ad hoc, passioni deditus

Agnus in crucis leuatur immolandus stipite.

Hic acetum fel harundo sputa claui lancea,

20

Mite corpus perforatur, sanguis, unda profluit,

Terra pontus astra mundus quo lauantur flumine.

Crux fidelis, inter omnes arbor una nobilis

(Nulla talem silua profert flore fronde germine),

Dulce lignum, dulce clauo dulce pondus sustinens!

25

Flecte ramos, arbor alta, tensa laxa uiscera,

Et rigor lentescat ille quem dedit natiuitas,

Vt superni membra regis mite tendas stipite.

Sola digna tu fuisti ferre pretium saeculi

Atque portum praeparare nauta mundo naufrago,

30

Quem sacer cruor perunxit fusus agni corpore.