Maximianus elegiarum appendix 4

Testo base di riferimento: A. Fo, 1985

Cura dell'edizione digitale: L. Spinazzè, 2009

Permalink: https://www.mqdq.it/texts/MAXIM|appe|004

Quod micat ornatum pulchro munimine saxum

Hoc quondam nullis utile rebus erat.

Hic tantum pelagi uolucres residere solebant,

Cum freta turbatis aestuarentur aquis.

Nunc seruant noua castra uiros; licet horrida bella

Stent circum, hoc septus uertice tutus eris.

Saxa, lacus, rupes, pontes, propugnacula, turres;

Tot species uitae quot loca mortis habent.

Viderat hunc scopulum lustrans sua litora solers

Theodadus atque aridi squalida terga soli:

"Aspera, nulla potens producere germina tellus,

At melius - dixit - condita ferre potes."

Caeduntur scopuli, decorantur culmina muri

Fitque decus subito, nuper id horror erat.

Nunc uarios fructus diuersaque pignora seruat

Diues ab ingrato cespite facta magis.

Resque uilis nimium pretii est modo reddita tanti

Quantum tuta salus grataque uita ualet.

At tibi dent superi tranquillae tempora uitae

Per quem nos scopuli duraque saxa iuuant.

Ipsaque, si posset, grates natura referret

Quae quas non genuit laeta ministrat opes.