Angusta uitae tempora,
Paruis coacta terminis
Mors sancta donat crescere:
Aeterna finis praeparat.
5
De fruge casuum uenit,
Quo surgat humanum genus.
In stirpe Nazarius bona
De morte lumen addidit.
Nerone felix principe
10
Diuersa perpessus mala
Lustrauit orbem non graui
Pauore cordis algidus.
Sed ut profanis inderet,
Quo calle conscendant polos,
15
Verus magister actibus
Exempla, non uerbis dedit.
Nam ductor ille fortis est,
Qui bella uiribus docet.
Quem dicta militem trahant,
20
Si dux gerendis abstinet?
Ventosa linguae hortatio,
Quod forma praestat, non habet.
Sed magna postquam semina
Scribente terram sarculo
25
Glebis refudit optimis,
Mediolanium mox petit,
In qua triumpho nobili
Carnis ruinam reppulit.
Qui sede non digna iacens
30
Vatem tremendus mox monet.
Vt clara rursus munera
Mundo refusus adderet.