PRAEFATIO 
Fructibus apta quidem cunctis est terra creandis,
Altius intendens sed causas perspice partus
Et totum cognosce poli. Nam rore maritat
Arua suo uel sole fouet uel temperat aestus
5
Alternans elementa potens, ut reddat et umbras
Montibus arboreis et culmos armet aristis,
Ventilet et matrem grauidam pendentibus uuis
Pampinus exultans et palmes uerberet uuas
Contortusque fluat nodo uiridante corymbus
10
Et nunquam positura comas flectatur oliua.
At si temperies rerum opportuna negetur,
Infecunda forent squalentia uiscera terrae
Et limos obducit ager deceptus inertes:
Discipuli sic quippe silent, si forte magister
15
Tollatur, doctrina potens. Qua praeduce dictor
Antistesque tuus, de uestro fonte, magister,
Romuleam laetus sumo pro flumine linguam
Et pallens reddo pro frugibus ipse poema.
Tu mihi numen eris, si carmina nostra leuaris,
20
Nam tua sint quaecunque loquor, quaecunque canemus.
incipit praefatio ad Felicianum grammaticum: cuius supra in auditorio cum adlocutione N2
contatti: 