Instauras nostram renouanda ad murmura curam,
Dum uitam uirtute probas, non clause sacerdos
Lege obitus, carnisque tuae sine carne superstes
Cerneris, expeteris, contingeris atque teneris.
5
Dum largiris opem praesentem, ostendis honorem,
Quaerenti assistens et numquam absconse precanti.
Quam bene uicinus propter complectitur artus
Spiritus et sanctum perfundit gratia saxum!
Nil longe est pulsante fide. clamantia corda
10
Allegant proprias sine uoce et murmure causas.
Mentis uerba legit, qui sensum introspicit et cor
Visit et arcanum percenset pectoris antrum.
Quinque prius recolens signaui gesta libellis,
De multis uel pauca legens. quota portio nobis
15
Comperta e tantis titulis? quid contigit unus?
Exiguum quanta pensat mercede laborem!
Indigno rursum tempto praeconia sensu:
Tanta sinus fert uota rei bonitate patroni.
Praecedit meritum pia gratia: palma tenetur,
20
Nec sentitur onus. nondum libata laboris
Cura mihi est: quod uelle iubet, iam muneris arra est.
O quantas potuit maior facundia linguas
Hoc operis decorare bono! consueta repelli
Carmina non patitur: credit bona, quae sua nouit.
25
Nam certum est iussisse ipsum, quae missus ab illo
Interpres temptanda putat, sociatus et haerens
Et semper tanti reuerens praecepta magistri,
Perpetuo felix doctor uicturus in aeuo.
Non famae incertum narrat nec credulus auras
30
Rumorum attentas properat uulgare per aures.
Coram uisa probat, testis fidissimus astat,
Inspecta assertor fidei miracula prodit,
Luminibus oblata suis et tradita uotis.
Huc ex diuersis certatim partibus orbis
35
Agmina conueniunt, numerosas milia causas
Multiplicant iterantque preces. dat gratia uelox
Optatae pietatis opem. laetantur ouantes
Emensi fructum celerem se ferre laboris.
Iam uero obsessos furioso a daemone sensus
40
Huc uocat auxilium, rapit huc curatio uelox.
Sistuntur trepidantque rei. confessio clamat
Extorta imperio. sub iudice poena salubris
Cernitur, et proprias alieno in corpore uoces
Edere peruasor captiuo ex ore iubetur.
45
Sentitur iudex nec cernitur impius hostis.
Exsul ab erepta properat discedere praeda
Inter et instantes fugiens uanescere poenas.
Aeria innexum constringunt uincula corpus.
Quos rebare uagos, nexos miraberis artus.
50
Firmabunt inspecta fidem. quem poena ligauit,
Tormenta implicitis prodit constrictior ulnis,
Pulsat et affixis obiecta obstacula membris.
Quid cum sidentes cancelli in tramite gressus
Aerium sustentat iter? nutantia currunt
55
Corpora et impositum caua subuehit dura uolatum.
Quin etiam in puteum, qui templo clausus in ipso
Fonte salutiferas eructat concauus undas,
Corpora praecipiti iaciuntur concita saltu,
In pronum cogente reo, qui uertice presso
60
Praegressum sua membra caput detrudit in altum
Gurgitis et cerebrum membrorum mole perurguet.
Sed quis non uideat, cum corpora mersa resurgant,
Extentos patuisse sinus, et fulchra fauoris
Molliter exceptis ulnas reserasse ruinis?
65
Artus praedo grauat, uitam clementia seruat.
Plus opis apparet studium quam poena latronis.
Quisque fide nutante labas, attende: resurgunt
Corpora et ad uitam Martino orante trahuntur.
Absorbet tantum miserorum membra profundum
70
Nec puteus patulo conclusos ore perurguet.
Sed quid ego e puteis? fluuius testatur alumnus
Mirandae uirtutis opus, qui moenibus urbis
Iunctus contiguis allambit saxa fluentis.
Hic medius cellam discriminat atque sepulchrum
75
Diuisisque locis diffusum interserit aequor,
Nauiger inque freti speciem se gurgite uasto
Dissiciens, longeque suis diuortia ripis
Instituens oculos uisu ulteriore fatigat,
Et quamquam ualidos lassat tranando lacertos,
80
Hunc fluuium a templo, quod sanctos continet artus
Et laudi aeternae felicia membra reseruat,
Insanus petiit misero cum corpore daemon,
Mersurus raptam uicino in gurgite praedam.
Verum nil patitur miseratio tanta cruentum
85
Atque adimit diro saeuissima iura tyranno.
Duratum calcatur iter, solidata rebellat
Gressibus et passus properos non alluit unda.
Trans fluuium siccas stupuerunt agmina uestes
Et gaudens hominem purgandum cella recepit,
90
Quae dudum angelicae felix fuit hospita uitae.
Nec quicquam gestum turbatae tempore mentes
In semet reduces sensu tenuere recepto.
Chunorum plerumque sonos fert atque minantum
Murmura et incisas fera per compendia uoces.
95
Auxilium sub teste patens nesciuit adeptus,
Muneris ignarus tantoque e munere saluus.
Plerumque inflexas aliena ad murmura linguas
Possessor miseri rapiebat spiritus oris,
Vt Graecis fluerent Gallorum uerba loquellis
100
Et fando exprimerent gentem nec nomine notam.
Quisquamne hunc sensu proprio putet esse locutum,
Qui fatur non nota sibi? de pectoris antro
Mugit et edomitam flectit possessio linguam,
Vt chordae id resonant motus, quod plectra pererrant,
105
Imperioque manus neruorum fila loquuntur.
O quotiens urguente deo uentura fatentur,
Et quorum oblectant semper mendacia fraudem,
Extortum a domino coguntur dicere uerum!
Quae poena est manifesta loqui! praeceptio uocem
110
Elicit et cedit mandato oppressa uoluntas.
Illustrem uirtute uirum, sed moribus almis
Plus clarum magnumque fide, qua celsior extat,
Aegidium hostilis uallauerat agmine multo
Obsidio, obiectis quae moenia saepserat armis,
115
Auxilia excludens et clausos uiribus urguens,
Vt minus obsessis faceret diuisio robur
Nec iungi ad bellum socialia castra liceret.
Verum praesidio domini deiecta fugantur
Milia et egressum portis bipatentibus agmen
120
Restaurat solidas securo principe uires.
Interea trepido uicinia maesta pauore
Pallebat tanti proceris discrimine, et omnis
Anxia pendebat populorum cura pauentum,
Dum se quisque putat similem perferre procellam
125
Inque uno nutat, quidquid consistit in uno.
Ergo aliquis forte ex illis, quos taetrior ira
Traxerat ad uotum sorbendi in caede cruoris,
Praecipiti ad nutum domini quasi turbine raptus
Praecedensque citos trans flabra et nubila uentos
130
Gestorum seriem captiuo e corpore prompsit,
Proclamans isdem momentis, tempore eodem
Obsidione urbem Martino orante solutam,
Atque ipsi donasse deum populumque ducemque.
Mox patuit manifesta fides seriemque probauit.
135
Ipse dies, eadem hora fuit, nihil ordine uerso,
Inuitumque hostem non fallere poena coegit.
Vt Balaam, domini cupiens maledicere plebem,
Extorquente deo coetum benedixit ouantem,
Haut alio penitusque ipso rerum ordine uenit
140
Nuntius, illam urbem tanta obsidione solutam,
Praecipitem Rhodanum molli quae ponte subegit
Et iunxit geminas conexo tramite ripas,
Vt siccum praeberet iter, quod puppibus instat
Desuper et presso nutans uia pendet in amne.
145
Hanc quoque praesenti sociatus, sancte, patrono
Eripis, et cogis trepidum tua uota fateri,
Quae nollet donata tibi. reus astat et Euro
Ocior amissa optatae specularia caedis
Non tacet inuisaeque sibi fit praeco salutis.
150
Haec quoque discussis patefecit calculus horis
Ipso, ut res docuit, completa et prodita puncto.
Iam uero erga omnes curatio quanta medellas,
Non medicante manu, non suco allata salubri,
Nec ferri perpessa aciem nec graminis haustum
155
Vlcere nec raptum resoluti sulphuris ignem,
Sed uerbo medicante fluens recteque probata
Praecipiti uirtute fide, quae comminus astans
Omnibus inuitat trepidos, dum sanat adeptos.
Hic caeci ignotae stupuerunt munera lucis,
160
Hic alacrem cursum uegetato corpore claudi,
Hic noua collatae uocis discrimina surdi:
Quot causae attulerant cladem, tot dona salutem
Restituunt. semper poenis numerosius astat
Praesidium praesensque fugat tutella periclum.
165
Experta est tantam paralytica uirgo medellam,
Afficiens miseros longo maerore parentes.
Namque omnem membrorum usum uiolentia morbi
Abstulerat, cunctisque simul praemortua neruis
Exanimos penitus stratis reiecerat artus,
170
Et solo uiuens gemitu spiramine fesso
Et flatu exiguo stomachum quatiebat anhelum.
Haec sancti ad meritum manibus delata parentum
Propter uicinum iacuit miseranda sepulchrum.
Alterno nunc ora rigant rorantia fletu
175
Inque uicem effuso lacrimarum flumine certant.
Permouit sanctum clementia. uix leuis artus
Attigerat miseros benedicti tactus oliui,
Exiluere pedes, nerui sumpsere uigorem,
Et ualida optatos senserunt bracchia motus,
180
Erectaeque manus digitis lusere solutis.
Gaudia confestim miseri uotiua capessunt
Et uis tam trepidi credunt, quae credere malunt.
Mutatur rursum facies meliore sereno
Et noua perspicui rapiunt miracula uultus.
185
Attamen haut longa hoc meritum seruauit honestas.
Qui nunc assiduis onerabant limina uotis,
Spondentes celerem post praemia tanta recursum,
Atque inopum sumptum mox largitione leuandum,
Munifice quos sanctus alit uestitque sacerdos,
190
Consuetam deuotus opem dum praestat egenis
Expensisque suis ditescit prompta uoluntas,
Anguis ut antiqui dirum rapuere uenenum
Atque idem serpens, qui quondam suaserat Euam,
Hos quoque consilii similis liuore coegit
195
Neglectam calcare fidem, tum praua uoluntas
Consiliis addicta malis diuersa uolentum
Paruit infelix foeda ad mendacia uerbis,
Immemor inspecti penitusque oblita fauoris.
Idolicos petiit uesano pectore ritus,
200
Dispositum mutauit iter uegetamque puellam
Auctori uitae abripuit diroque latroni
Dedidit, ingratus fidei, sed subditus hosti:
Verum ubi tartarei feralia busta tyranni
Eminus aspexit deceptae uirginis error,
205
Concidit, et dono tanti spoliata patroni
Addicta est propriis eliso corpore morbis,
Donec sanatam dono anteriore puellam
Mors raperet duplicata malis et debita poenis.
Quam melius tantae recolentem dona medellae
210
Ad uitam aeternam uel praesens uita uocasset,
Iure ut euangelici meminisset credula uerbi,
Quo iussum est domini sanatum munere seruum
Peccatum uitare suum, ne rursus in ipsum
Pergeret et culpam poena grauiore piaret.
215
Interdum iniustos iusto terrore coegit
Virtutem sentire dei. nam saepe rebelles,
Si nondum praecepta regunt, uel uerbera cogunt.
Cum subito pauefacta metu grauiore periclo
Auxiliatores pateretur Gallia Chunos
220
(Nam socium uix ferre queas, qui durior hoste
Extet et annexum foedus feritate repellat),
Horum unus, stimulis furiosi daemonis actus,
Irrupit sacram domini praedo improbus aedem.
Inde altare dei gressu temerare profano
225
Ausus et intuitus furialia uota secutus
Abripuit sanctam dextra uellente coronam,
Quae meritum sancti propter coniuncta docebat,
Effigians illam, quam Christo iudice sumpsit,
Fulgentem astrigera caeli sublimis in arce.
230
Sed sensere oculi culpam, quod nuntia cordi
Lumina perspectam uoluerunt condere praedam.
Intuitu peccauit ouans nec cernere quiuit,
Quae rapuit, liquitque oculos subtracta uoluptas.
Obsessos gemuit uisus quasi nocte diurna,
235
Et circumfusae quaerens solacia lucis
Vicinum doluit tenebris densiscere solem.
Quid stupet aspectum subita caligine clausum?
Iam tum caecus erat, male cum rapienda uidebat.
Verum ubi quaerenti crimen detexit amico
240
Et percontanti nudauit gesta sodali,
Praegressum ceu nocte ducem cogente secutus
Dissimili petiit benedicta altaria uoto,
Edomitus iam clade sua propiorque saluti.
Confessus commissa reus seque ipse salubri
245
Iudicio damnare uolens meruisse uidetur
Hinc ueniam, quod se poenam meruisse fatetur.
Compensat plectenda dolor: peruasa reformat,
Amissa ut capiat: sumit sua, quae tulit offert.
Mens peruersa habuit poenam, conuersa medellam.
250
Ast alius caedem sitiens uiolentior ira,
Daemone feruidior, qui capto in corpore clausus
Tartareo miserum furiosus iure premebat,
Perculit obsessum funesto a daemone corpus,
Hospite tam diro tanto crudelior hostis,
255
Sanguineumque ensem perfosso in pectore mersit.
Verum persistens insania uel furor idem
Spumantem gladium, rorantem et sanguine dextram
Vertit in auctorem sceleris uix caede peracta,
Et latebras tanti sceleris mucrone resoluit
260
Ac facinus male conceptum per uiscera quaerit.
Quam cito iudicium uelox uindicta probauit
Et se cum tali admisso propera ultio iunxit!
Nec quisquam dura ista putet, cum pauca timorem
Signa acuunt, poena exterret, formido medella est.
265
Ornatum sanctis altaribus addere gaudens
Certatim populus studio properabat ouantum.
Verum cum pulchras molitio tanta columnas
Temptaret sancti transferre ad limina templi,
Quidam tam properis caecato corde rebellans
270
Obuius ire parat uel talia coepta morari
Instinctu impulsus furiosi daemonis audet,
Insuper uxori minitans, quod fletibus eius
Expletum pensaret opus, cum forte propinquo
Rure habitans quaesita operi instrumenta dedisset.
275
Nec mora et in parui uada perlucentia riui
Praecipiti deiectus equo non repperit ullas,
Quae possent pronum corpus demergere, lymphas
Mergendus quaesiuit aquas tenuique fluento
Incubuit: moriens quas presserat hausit harenas.
280
Naufragium sine puppe rapit, sine flumine gurges.
Agnoscunt elementa deum. nil casibus inde
Mentiri licuit, quod iussio sola peregit.
Non illas certe lacrimas tua funera flenti
Praemissae mouere minae, sed plangit ut ante
285
Ominis exosi uates uentura canebas.
Praecedis nostras iam non prohibendo columnas,
Nec rapis ornatum templi, rapiende sepulchro.
Sed populus maiore fide deuotus et instans
Praecipuum celerauit opus. uirtute probata
290
Iudicium emicuit, praesens deuotio creuit.
Iam posito terrore leges, correcte periclis.
Munera praecipui numerabis blanda patroni
Et post percussum uicto serpente uenenum
Nectarei primum suco gaudebis oliui.
295
Quod quotiens sancti uicinia iuncta sepulchri
Comminus excepit, mutauit uera liquorem
Gratia et aduexit properas festina medellas.
Perlatum obtulerat felix antistes oliuum
Incunctante fide, quod spiritus ille rigaret
300
Et noua contigui perfunderet aura fauoris,
Perpetuus, domini non solum nomine cultor
Et praegressa pii sectans exempla magistri.
Hanc cum uellet opem ueneratus ferre saluti
Expertumque bonum cunctis adhibere medellis,
305
Abrasus propere benedicto e marmore puluis
Admixtus sancto uires duplicauit oliuo,
Vt sic resperso uirtus geminata liquori
Augeret contacta fidem, sociata salutem.
Verum ubi uel modicam sensit uicinia micam,
310
Gratia contactum uelox suspendit oliuum
Et tumor exundans efferbuit. auxit abundans
Copia quod coram prolato munere creuit.
Celsior ore suo diffusio claustra rigauit.
Et tamen exundans non fecit gratia damnum,
315
Et subiecta fluens et semper plena repletis.
Non maculat umquam madidas haec gloria uestes:
Maiorem haec retinent inspecta Siloa nitorem,
Quae tantum testantur opus. non abluat ullus,
Quae uirtus tanto indicio perscripta notauit.
320
Nec clausa est laus ista loco: sectata fideles
Gratia sublimes titulos et in aera misit.
Ipsae etiam sancti meritum sensere procellae,
Grandinis et terror densatis nubibus haesit
Vastandisque locis clementior ira pepercit.
325
Quidam confidens ueram se ferre salutem,
Si quicquam e sancti licuisset limine templi
Ad propriam deferre domum, benedicta salubris
Congaudens famulus suscepit praemia cerae.
Experta est gauisa fides, quid pectore toto
330
Senserit: auxilium spes expectata reuexit.
Euasit protectus ager iacula illa liquoris
Saxea et astrictae glacialia uerbera lymphae,
Hac fructus satione tegens, quae condita terrae
Extendit patulos uotiua ad tegmina ramos.
335
Indultum stupuit uicinia cuncta fauorem
Et patuit ueris uirtus iam cognita signis.
Non ego centenis possem haec praeconia linguis
Cuncta loqui aut tantas uirtutum euoluere palmas.
Nec mihi mendacis pulsanda oracula Phoebi
340
Nec confictarum plectra expectanda sororum.
Nos alter repleat tantae ad praeconia laudis
Spiritus et nostro det uerba et gaudia cordi.
Vt uerum cantare queam, mea Musa patronus
Me foueat uegetetque meum sua gratia sensum,
345
Ne uincar splendore operis neu lumine tanto
Obrutus instabiles oculos a luce reflectam,
Perspicuoque canam celsa et caelestia sensu.
Crede deo, lecture, pio, quae credere nobis
Ambigis, et Christo cuncta haec procliuia nosces,
350
Quae dedit et sancti titulis accrescere iussit.
Obsequium sollemne pio deferre quotannis
Assueuit populus, reducis cum circulus anni
Instauraret ouans sanctae mysteria Paschae.
Inuitat properos ueneratio plurima cellae,
355
Quae tam praecipuo patuit fida hospita sancto,
Angelico possessa uiro. prona ora madescunt
Fletibus et lacrimis sancti uestigia quaerunt.
Quae loca contigerit psallens, quae presserit orans,
Hinc meminisse uolunt, in quo libauerit escas,
360
Immensa exiguo laxans ieiunia gustu,
Caelesti auxilio excubiis quae cella quietem
Fouerit atque breuem membris largita soporem
Sublimem uigili recrearit imagine mentem.
Huc populum congaudet ouans perducere pastor.
365
Transfretat exceptum numerosis puppibus agmen,
Et fluctus sub classe latent. huc sexus et aetas
Omnis adest. uacuae resident custodibus aedes.
E cunctis alterna fides penetralibus astat.
Interea infusus mortis uel criminis auctor
370
Inuidiae liuore suae conatibus istis
Obuius ire parat, nauemque aggressus onustam
Fluctibus in mediis uastoque in gurgite mersit,
Inuoluens alto simul omnia rapta profundo
Implicitumque trahens decursu fluminis agmen.
375
Quam cladem expectabat ouans quantoque triumpho
Optata innumerae numerabat funera mortis,
Diuulsos rapiens nutricum a pectore paruos
Dispergensque uagas super inuia caerula clades,
Ast alios cernens nexu ceruice grauata
380
Mergere depressum quod strinxerat ulna cadauer,
Hos madida iam ueste trahi, sed quaerere caelum
Lumine et infusas uel murmure pellere lymphas.
Interea concors Martini in nomine clamor
Auxilium caeleste ciet. prosternitur omne
385
Vulgus et umentes fletu perfundit harenas.
Debebat tam laeta dies specialia maestis
Gaudia et eximium sollemni in tempore munus.
Affuit in mediis confestim mitior undis
Spiritus et dirae rapuit iura improba morti.
390
Suspendit uaga membra liquor. solidata saluti
Lympha artus subuexit aquis. non icta natatu
Nec permutatis sulcata et saucia palmis
Immotum gestauit onus ripisque reuexit
Gaudia, et aduectam numerauit laeta salutem.
395
Agnouit natum genetrix, infantia matri
Haesit et amplexu genitor sua pignora fodit.
Frater, mater, erus, famulus, matrona, propinquus
Collato coiere gradu, gratesque resultans
Vox cecinit sanctisque deum laudauit in hymnis.
400
Vix audet quisquam confestim credere uisis,
Consulit et trepido dubitantia lumina uoto.
Nec fracta est terrore fides: properatur ad amnem.
Ocius instaurat uegetas noua gratia uires.
Non habitum mutare placet. cum uestibus isdem
405
Exsultant, madidoque fides non alget amictu.
Sic ripa ulterior tanto gauisa triumpho
"Cantemus domino" laetata et credula dixit.
Praeda illaesa canit, summersus praedo remansit.
Ecce iterum dominus scisso Iordanis hiatu
410
Diuisum patefecit iter populumque per amnem
Praegressae iussit se iungere comminus arcae.
Ad fontem remeans uertit sua flumina gurges
Et sistens cursum refluus properauit ad ortum.
Haec loca calcatis populus protriuit harenis,
415
Nauita quae trepidus remo ueloque cucurrit.
Quas terrae pontique uias non nominis huius
Gloria pernici penetrauit concita saltu,
Aequoreas egressa uias et peruia nautis
Vasti dorsa maris? ualidis abrepta procellis
420
Puppis in ignotum longe delata profundum
Extra hominum classisque uias torpore ligatum
Turbinis impulsu praeceps irruperat aequor.
Egressum spes nulla dabat. nam glute liquoris
Immota obsistens pontus tabulata tenebat
425
Obsidione maris. cupientes flamina nautae
Tempestatis opem mallent et turbinis iras,
Fluctibus in mediis facientes uota procellae.
Verum nulla datur miseris exire potestas.
Naufragium tam segne tenet sine motibus ullis.
430
Quae natat in pelago, non enatat. haeret in undis
Detestanda quies. pontus quod sustinet, obstat,
Nec uehit impulsu puppem nec sorbet hiatu.
Effugii spes nulla patet. nam seruat in undis
Fluctibus astrictam torpens custodia praedam.
435
Spes est una deus solus. quaecumque creauit,
Et regit. imperium seruant elementa creantis.
Ad nutum domini raptim commota quiescunt,
Insuetos motus propere torpentia discunt,
Dispositisque prius rebus dat iussio legem.
440
Quidam rumorem sensu meliore secutus
Martini titulos fama uulgante per orbem
Compererat, plena atque piis miracula gestis.
Hic cogente malo solam ratus esse salutem
Ad uerum clamare deum, sic forte precatus
445
Ad caelum uisus lacrimarum fonte rigatos
Erigit atque oculis cordis penetralia iungens
"Aspice" ait miseros, spes una et uera salutis.
Martini miserere deus, qui tanta per illum
Sparsisti in populos diuini signa fauoris,
450
Et meritum uirtute probans excedere terras
Iussisti titulos etiam trans aequora claros.
Ille suis soluat uel laxet uincula puppis
Suffragiis, cogat diuisas cedere lymphas
Et tandem fluidum rarescere gurgite pontum.
455
Nec mora et allapsi propere uis maxima uenti
Expulit abreptam discisso gurgite nauem
Et uexit facili super inuia caerula flatu,
Moxque exoptata portus statione refouit
Nomine Martini uectos simul atque reuectos,
460
Assiduaque fide dona exorata canentes.
Quis tandem haec sensu capiat? quis carmine pingat?
Quis numerare queat, quis promere? uincitur omne
Ingenium, cohibent pressas praeconia linguas.
Attamen inferior titulis, quos gloria comit,
465
Quae comperta mihi totiens uel scripta relegi,
Cum fari ut dignum est nequeam, uel tangere nitar.
Quidam de sancto repetens sua limina templo
Praesidium domui credens se ferre salutis
Detulerat secum sanctam ad penetralia ceram,
470
Fidens quod tanti benedictio iuncta patroni
Tam iustae fidei meritis uirtutis adesset.
Et iam tempus erat prodi documenta fauoris.
Forte per elapsum serpens incautius ignem
Flamma uorax, uires augens per pabula ligni,
475
Vrguebat iam clade domum. uapor undique in auras
Plurimus undantem glomerabat turbine molem.
Arida sorbebat rapiens atque obuia lambens
Et solas linquens de tanta clade fauillas.
Nec spes effugii propius flagrante periclo.
480
Saepserat incumbens propter penetralia terror
Et tam contiguam uicina pericula praedam.
Ad sanctum rediere preces. clamore fideli
Poscitur atque iterant crebrae pia nomina uoces.
Ipse erus accensae rutilantia lumina cerae,
485
Vnguine felici blandam fundentia lucem,
Praetrepida uelox rapit ad penetralia dextra,
Atque inter medias statuens flagrantia flammas
Ignis praesidiis urguentem reppulit ignem.
Haesit turbo furens. uastator protinus hostis
490
Terga dedit rabiemque ignis scintilla fugauit.
Non ita, si totos iecissent nubila nimbos,
Desuper infusae possent prodesse procellae,
Aut si certantes rapuissent flumina coetus,
Quilibet haec quirent exhausto flumine fontes
495
Tam celeri praestare bono, quam uera potestas.
Ignis praetrepidans refugit sua pabula ceras
Altoresque fauos concors natura pauescit.
Virtute interimit flammam, quam lumine nutrit,
Nectare perspicuo redolens pinguedo liquoris.
500
Haec paucis ausus propere percurrere uerbis
Signaui indoctus populo relegenda fideli.
Firmauere humilem tam grandia gaudia uocem.
Quae quereris descripta parum, mirabere gesta.
Sufficit ut carmen temnens praeconia laudes,
505
Nil morti licuisse, palam cum uita probetur.
Perpetuo urbs Turonum Martino antistite gaudet.