Sidonius Apollinaris carmina 14

Testo base di riferimento: A. Loyen, 1960

Cura dell'edizione digitale: S. Condorelli, 2009

Altre sezioni


Prosper conubio dies coruscat,

Quem Clotho niueis benigna pensis,

Albus quem picei lapillus Indi,

Quem pacis simul arbor et iuuentae

5

Aeternumque uirens oliua signet.

Eia, Calliope, nitente palma

Da sacri laticis loquacitatem,

Quem fodit pede Pegasus uolanti

Cognato madidus iubam ueneno.

10

Non hic impietas, nec hanc puellam

Donat mortibus ambitus procorum;

Non hic Oenomai cruenta circo

Audit pacta Pelops nec insequentem

Pallens Hippomenes ad ima metae

15

Tardat Schoenida ter cadente pomo;

Non hic Herculeas uidet palaestras

Aetola Calydon stupens ab arce,

Cum cornu fluuii superbientis

Alcides premeret, subinde fessum

20

Vndoso refouens ab hoste pectus;

Sed doctus iuuenis decensque uirgo,

Ortu culmina Galliae tenentes,

Iunguntur; cito, diua, necte chordas

Nec, quod detonuit Camena maior,

25

Nostram pauperiem silere cogas.

Ad taedas Thetidis probante Phoebo

Et Chiron cecinit minore plectro,

Nec risit pia turba rusticantem,

Quamuis saepe senex biformis illic

30

Carmen rumperet hinniente cantu.