Sidonius Apollinaris carmina 13

Testo base di riferimento: A. Loyen, 1960

Cura dell'edizione digitale: S. Condorelli, 2009

Altre sezioni


Amphitryoniaden perhibet ueneranda uetustas,

      Dum releuat terras, promeruisse polos.

Sed licet in nuda toruus confregerit ulna

     Ille Cleonaeae guttura raua ferae,

5

Et quamquam ardenti gladio uix strauerit hydram,

      Cum duplices pareret uulnere mors animas,

Captiuumque ferens silua ex Erymanthide monstrum

      Exarmata feri riserit ora suis,

Collaque flammigenae disrumpens fumida furis

10

      Tandem directas iusserit ire boues,

Taurus, cerua, Gigas, hospes, luctator, Amazon,

     Cres, canis, Hesperides sint monimenta uiri,

Nulla tamen fuso prior est Geryone pugna,

      Vni tergeminum cui tulit ille caput.

15

Haec quondam Alcides; at tu Tirynthius alter,

      Sed princeps, magni maxima cura dei,

Quem draco, ceruus, aper paribus sensere sagittis,

      Cum dens, cum uirus, cum fuga nil ualuit,

Geryones nos esse puta monstrumque tributum:

20

     Hinc capita, ut uiuam, tu mihi tolle tria.

Has supplex famulus preces dicauit

Responsum opperiens pium ac salubre.

Vt reddas patriam simulque uitam

Lugdunum exonerans suis ruinis,

25

Hoc te Sidonius tuus precatur:

Sic te Sidonio recocta fuco

Multos purpura uestiat per annos;

Sic lustro imperii perennis acto

Quinquennalia fascibus dicentur;

30

Sic ripae duplicis tumore fracto

Detonsus Vachalim bibat Sygamber.

Quod si contuleris tuo poetae,

Mandem perpetuis legenda fastis

Quaecumque egregiis geris triumphis.

35

Nam nunc Musa loquax tacet tributo,

Quae pro Vergilio Terentioque

Sextantes legit unciasque fisci,

Marsyaeque timet manum ac rudentem,

Qui Phoebi ex odio uetustiore

40

Nunc suspendia uatibus minatur.

3

Sed Mohr

et Codd.