268
Haece locutus uocat quocum bene saepe libenter
Mensam sermonesque suos rerumque suarum
270
Consilium partit, magnam quom lassus diei
Partem fuisset de summis rebus regundis
Consilio indu foro lato sanctoque senatu;
Quoi res audacter magnas paruasque iocumque
Eloqueretur †et cuncta† malaque et bona dictu
275
Euomeret si qui uellet tutoque locaret;
Quocumque multa uolup
gaudia clamque palamque;
Ingenium quoi nulla malum sententia suadet
Vt faceret facinus leuis aut mala: doctus, fidelis,
280
Suauis homo, iucundus, suo contentus, beatus,
Scitus, secunda loquens in tempore, commodus, uerbum
Paucum, multa tenens antiqua, sepulta uetustas
Quae facit, et mores ueteresque nouosque †tenentem
Multorum ueterum leges diuomque hominumque
285
Prudentem qui dicta loquiue tacereue posset:
Hunc inter pugnas compellat Seruilius sic:
268
Haece
haec Gell. 12, 4, 4 codd. plerique
234-252 V.² = 289-306 Fl.
Gell. 12, 4, 1ss.: descriptum definitumque est a Q. Ennio in annali septimo graphice admodum sciteque sub historia Gemini Seruili, uiri nobilis, quo ingenio, qua comitate, qua modestia, qua fide, qua linguae parsimonia, qua loquendi opportunitate, quanta rerum antiquarum morumque ueterum ac nouorum scientia quantaque seruandi tuendique secreti religione, qualibus denique ad minuendas uitae molestias fomentis leuamentis solaciis amicum esse conueniat hominis genere et fortuna superioris. eos ego uersus non minus frequenti adsiduoque memoratu dignos puto quam philosophorum de officiis decreta. ad hoc color quidam uetustatis in his uersibus tam reuerendus est, suauitas tam impromisca tamque a fuco omni remota ut mea quidem sententia pro antiquis sacratisque amicitiae legibus obseruandi tenendi colendique sint. quapropter adscribendos eos existimaui si quis iam statim desideraret: "haece ... Seruilius sic". L. Aelium Stilonem dicere solitum ferunt Q. Ennium de semet ipso haec scripsisse picturamque istam morum et ingenii ipsius Q. Ennii factam esse.