15
Doctus+que Anchisesque
doctusque Anchises Prob. Verg. ecl. 6, 31
doctus Anchisa schol. Verg. Veron. Aen. 2, 687
18-19 V.² = 17-18 Fl.
Prob. Verg. ecl. 6, 31 (p. 336): cur ibi (Verg. Aen. 6, 724) Anchisen facit disputantem quod hic Silenum deum, nisi quod poeta Ennius Anchisen augurium (Sk. : -ii codd.) ac per hoc diuini quiddam habuisse praesumit sic "doctusque Anchisesque Venus quem pulchra dearum fari donauit, diuinum pectus habere". Naeuius Belli Punici libro tertio sic "postquam auem aspexit in templo Anchisa sacra ... ponuntur, immolabat ... uictimam pulchram" (3 B).
schol. Verg. Veron. Aen. 2, 687: peritum multarum disciplinarum Anchisen fuisse
Cf. Cynthius cenet. in Aen. 2, 687 (A. Mai, Class. auct. VII 386): Anchises uates fuit auctorque diuinandi. Ennius "doctusque Anchises uenis" et Naeuius Belli Punici lib. III "templo Anchisa".
Cf. schol. cod. Par. lat. 7930 ad Aen. 7, 123: uel diuinitatem Anchisae assignat, qui ubique diuinus dicitur. Naeuius enim dicit Venerem libros futura continentes Anchisae dedisse.