Per quinquennia iam decem,

Ni fallor, fuimus; septimus insuper

Annum cardo rotat, dum fruimur sole uolubili.

Instat terminus et diem

5

Vicinum senio iam deus applicat.

Quid nos utile tanti spatio temporis egimus?

Aetas prima crepantibus

Fleuit sub ferulis, mox docuit toga

Infectum uitiis falsa loqui non sine crimine.

10

Tum lasciua proteruitas

Et luxus petulans (heu pudet ac piget)

Foedauit iuuenem nequitiae sordibus et luto.

Exim iurgia turbidos

Armarunt animos et male pertinax

15

Vincendi studium subiacuit casibus asperis.

Bis legum moderamine

Frenos nobilium reximus urbium;

Ius ciuile bonis reddidimus, terruimus reos.

Tandem militiae gradu

20

Euectum pietas principis extulit

Adsumptum propius stare iubens ordine proximo.

Haec dum uita uolans agit,

Irrepsit subito canities seni,

Oblitum ueteris me Saliae consulis arguens.

25

Sub quo prima dies mihi

Quam multas hiemes uoluerit et rosas

Pratis post glaciem reddiderit, nix capitis probat.

Numquid talia proderunt

Carnis post obitum uel bona uel mala,

30

Cum iam quidquid id est quod fueram mors aboleuerit?

Dicendum mihi: "Quisquis es,

Mundum quem coluit mens tua perdidit;

Non sunt illa dei quae studuit, cuius habeberis."

Atqui fine sub ultimo

35

Peccatrix anima stultitiam exuat;

Saltem uoce deum concelebret, si meritis nequit.

Hymnis continuet dies

Nec nox ulla uacet quin dominum canat

Pugnet contra hereses, catholicam discutiat fidem,

40

Conculcet sacra gentium,

Labem, Roma, tuis inferat idolis,

Carmen martyribus deuoueat, laudet apostolos.

Haec dum scribo uel eloquor,

Vinclis o utinam corporis emicem

45

Liber quo tulerit lingua sono mobilis ultimo!