MEROBAVDIS HISPANI SCHOLASTICI DE CHRISTO
Proles uera dei cunctisque antiquior annis
Nunc genitus, qui semper eras, lucisque repertor
Ante tuae matrisque parens; quem misit ab astris
Aequaeuus genitor uerbique in semina fusum
5
Virgineos habitare sinus et corporis arti
Iussit inire uias paruaque in sede morari,
Quem sedes non ulla capit; qui lumine primo
Vidisti, quidquid mundo nascente crearas;
Ipse opifex, opus ipse tui, dignatus iniquas
10
Aetatis sentire uices et corporis huius
Dissimiles perferre modos hominemque subire,
Vt possis monstrare deum, ne lubricus error
Et decepta diu uarii sollertia mundi
Pectora tam multis sineret mortalia saeclis
15
Auctorem nescire suum: te conscia partus
Mater et attoniti pecudum sensere timores.
Te noua sollicito lustrantes sidera uisu
In caelo uidere prius, lumenque secuti
Inuenere magi. Tu noxia pectora soluis
20
Elapsasque animas in corpora functa reducis
Et uitam remeare iubes. Tu lege recepti
Muneris ad Manes penetras mortisque latebras
Immortalis adis. Nasci tibi non fuit uni
Principium finisque mori, sed nocte refusa
25
In caelum patremque redis rursusque perennni
Ordine purgatis adimis contagia terris.
Tu solus patrisque comes, tu spiritus insons
Et toties unus triplicique in nomine simplex.
Quid, nisi pro cunctis, aliud quis credere possit
30
Te potuisse mori, poteras qui reddere uitam?
2
nunc Riese nr. 878 non