Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Ver nouum, uer iam canorum; uere natus orbis est,

Vere concordant amores, uere nubunt alites,

Et nemus comam resoluit de maritis imbribus.

5

Cras amorum copulatrix inter umbras arborum

Implicat casas uirentis de flagello myrteo,

Cras Dione iura dicit fulta sublimi throno.

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Tunc cruore de superno spumeo pontus globo

10

Caerulas inter cateruas inter et bipedes equos

Fecit undantem Dionen †de maritis imbribus.

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Ipsa gemmis purpurantem pingit annum floridis,

Ipsa surgentes papillas de Fauoni spiritu

15

Vrget in nodos patentes; ipsa roris lucidi,

Noctis aura quem relinquit, spargit umentis aquas.

Et micant lacrimae trementes de caduco pondere.

Gutta praeceps orbe paruo sustinet casus suos

En pudorem florulentae prodiderunt purpurae!

20

Vmor ille, quem serenis astra rorant noctibus,

Mane uirgineas papillas soluit †umenti peplo.

Ipsa iussit, mane totae uirgines nubant rosae:

Facta Cypridis de cruore deque Amoris osculis

Deque gemmis deque flammis deque solis purpuris

25

Cras ruborem, qui latebat ueste tectus ignea,

Vnico marita uoto non pudebit soluere.

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Ipsa Nymphas diua luco iussit ire myrteo:

It puer comes puellis; nec tamen credi potest,

30

Esse Amorem feriatum, si sagittas exuit.

"Ite, Nymphae, posuit arma, feriatus est Amor."

"Iussus est inermis ire, nudus ire iussus est,

Neu quid arcu neu sagitta neu quid igne laederet."

Sed tamen, Nymphae, cauete, quod Cupido pulcher est:

35

Totus est in armis idem quando nudus est Amor.

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Compari Venus pudore mittit ad te uirgines:

"Vna res est quam rogamus: cede, uirgo Delia,

Vt nemus sit incruentum de ferinis stragibus.

40

Ipsa uellet te rogare, si pudicam flecteret,

Ipsa uellet ut uenires, si deceret uirginem.

Iam tribus choros uideres feriantis noctibus

Congreges inter cateruas ire per saltus tuos

Floreas inter coronas, myrteas inter casas.

45

Nec Ceres nec Bacchus absunt nec poetarum deus.

Detinenda tota nox est, peruiglanda canticis.

Regnet in siluis Dione; tu recede, Delia."

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Iussit Hyblaeis tribunal stare diua floribus:

50

Praeses ipsa iura dicet, adsidebunt Gratiae.

Hybla, totos funde flores, quidquid annus adtulit!

Hybla, florum subde uestem, quantus Ennae campus est,

Ruris hic erunt puellae uel puellae montium

Quaeque siluas quaeque lucos quaeque fontes incolunt.

55

Iussit omnes adsidere pueri mater alitis,

Iussit et nudo puellas nil Amori credere.

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Vt recentibus uirentes ducat umbras floribus!

Cras erit, cum primus Aether copulauit nuptias.

60

Vt pater totum crearet uernis annum nubibus,

In sinum maritus imber fluxit almae coniugis,

Vnde fetus mixtus omnis aleret magno corpore.

Ipsa uenas atque mentem permeanti spiritu

Intus occultis gubernat procreatrix uiribus,

65

Perque caelum perque terras perque pontum subditum

Peruium sui tenorem seminali tramite

Imbuit iussitque mundum nosse nascendi uias.

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Ipsa Troianos penates in Latinos transtulit,

70

Ipsa Laurentem puellam coniugem nato dedit,

Moxque Marti de sacello dat pudicam uirginem;

Romuleas ipsa fecit cum Sabinis nuptias,

Vnde Ramnes et Quirites, unde prolem posterum,

Romuli gentem, crearet et nepotem Caesarem.

75

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Rura fecundat uoluptas, rura Venerem sentiunt;

Ipse Amor puer Dionae rure natus dicitur.

Hunc ager cum parturiret, ipsa suscepit sinu,

Ipsa florum delicatis educauit osculis.

80

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!

Ecce iam subter genestas explicant tauri latus,

Quisque tutus quo tenetur coniugali foedere.

Subter umbras cum maritis ecce balantum greges

Et canoras non tacere diua iussit alites.

85

Iam loquaces ore rauco stagna cygni perstrepunt,

Adsonat Terei puella subter umbram populi,

Vt putes motus amoris ore dici musico

Et neges queri sororem de marito barbaro.

Illa cantat, nos tacemus. quando uer uenit meum?

90

Quando faciam †uti chelidon, ut tacere desinam?

Perdidi Musam tacendo nec me Phoebus respicit.

Sic Amyclas cum tacerent perdidit silentium.

Cras amet qui numquam amauit quique amauit cras amet!