Donasti, Lupe, rus sub urbe nobis;
Sed rus est mihi maius in fenestra.
Rus hoc dicere, rus potes uocare?
In quo ruta facit nemus Dianae,
5
Argutae tegit ala quod cicadae,
Quod formica die comedit uno,
Clusae cui folium rosae corona est;
In quo non magis inuenitur herba
Quam Cosmi folium piperue crudum;
10
In quo nec cucumis iacere rectus
Nec serpens habitare tota possit.
Vrucam male pascit hortus unam,
Consumpto moritur culix salicto,
Et talpa est mihi fossor atque arator.
15
Non boletus hiare, non mariscae
Ridere aut uiolae patere possunt.
Finis mus populatur et colono
Tamquam sus Calydonius timetur,
Et sublata uolantis ungue Prognes
20
In nido seges est hirundinino;
Et cum stet sine falce mentulaque,
Non est dimidio locus Priapo.
Vix implet cocleam peracta messis,
Et mustum nuce condimus picata.
25
Errasti, Lupe, littera sed una:
Nam quo tempore praedium dedisti,
Mallem tu mihi prandium dedisses.