Aemiliae gentes et Apollineas Vercellas
Et Phaethontei qui petis arua Padi,
Ne uiuam, nisi te, Domiti, dimitto libenter,
Grata licet sine te sit mihi nulla dies:
5
Sed desiderium tanti est ut messe uel una
Vrbano releues colla perusta iugo.
I precor et totos auida cute combibe soles-
O quam formonsus, dum peregrinus eris!
Et uenies albis non agnoscendus amicis
10
Liuebitque tuis pallida turba genis.
Sed uia quem dederit rapiet cito Roma colorem,
Niliaco redeas tu licet ore niger.