Credis ob haec me, Pastor, opes fortasse rogare
Propter quae populus crassaque turba rogat,
Vt Setina meos consumat gleba ligones
Et sonet innumera compede Tuscus ager;
5
Vt Mauri Libycis centum stent dentibus orbes
Et crepet in nostris aurea lamna toris,
Nec labris nisi magna meis crystalla terantur
Et faciant nigras nostra Falerna niues;
Vt canusinatus nostro Surus assere sudet
10
Et mea sit culto sella cliente frequens;
Aestuet ut nostro madidus conuiua ministro,
Quem permutatum nec Ganymede uelis;
Vt lutulenta linat Tyrias mihi mula lacernas
Et Massyla meum uirga gubernet equum.
15
Est nihil ex istis: superos ac sidera testor.
Ergo quid? ut donem, Pastor, et aedificem.
2
populus β
uulgus γ