"Quinque satis fuerant: nam sex septemue libelli
Est nimium: quid adhuc ludere, Musa, iuuat?
Sit pudor et finis: iam plus nihil addere nobis
Fama potest: teritur noster ubique liber;
5
Et cum rupta situ Messalae saxa iacebunt
Altaque cum Licini marmora puluis erunt,
Me tamen ora legent et secum plurimus hospes
Ad patrias sedes carmina nostra feret".
Finieram, cum sic respondit nona sororum,
10
Cui coma et unguento sordida uestis erat:
"Tune potes dulcis, ingrate, relinquere nugas?
Dic mihi, quid melius desidiosus ages?
An iuuat ad tragicos soccum transferre cothurnos
Aspera uel paribus bella tonare modis,
15
Praelegat ut tumidus rauca te uoce magister
Oderit et grandis uirgo bonusque puer?
Scribant ista graues nimium nimiumque seueri,
Quos media miseros nocte lucerna uidet.
At tu Romano lepidos sale tinge libellos:
20
Adgnoscat mores uita legatque suos.
Angusta cantare licet uidearis auena,