Ipse malas uires et lamentabile carmen
Elysio de fonte mihi pulsumque sinistrae
Da, genitor praedocte, lyrae. neque enim antra moueri
Delia nec solitam fas est impellere Cirrham
5
Te sine. Corycia quicquid modo Phoebus in umbra,
Quicquid ab Ismariis monstrarat collibus Euhan,
Dedidici. fugere meos Parnasia crines
Vellera, funestamque hederis irrepere taxum
Extimui trepidamque (nefas!) arescere laurum.
10
Certe ego, magnanimum qui facta attollere regum
Ibam altum spirans Martemque aequare canendo.
Quis sterili mea corda situ, quis Apolline merso
Frigida damnatae praeduxit nubila menti?
Stant circum attonitae uatem et nil dulce sonantes
15
Nec digitis nec uoce deae. dux ipsa silenti
Fulta caput cithara, qualis post Orphea raptum
Astitit, Hebre, tibi, cernens iam surda ferarum
Agmina et immotos sublato carmine lucos.
At tu seu membris emissus in ardua tendens
20
Fulgentisque plagas rerumque elementa recenses,
Quis deus, unde ignes, quae ducat semita solem,
Quae minuat Phoeben quaeque integrare latentem
Causa queat, notique modos extendis Arati;
Seu tu Lethaei secreto in gramine campi
25
Concilia heroum iuxta manisque beatos,
Maeonium Ascraeumque senem non segnior umbra
Accolis alternumque sonas et carmina misces:
Da uocem magno, pater, ingeniumque dolori.
Nam me ter relegens caelo terque ora retexens
30
Luna uidet residem nullaque Heliconide tristis
Solantem curas: tuus ut mihi uultibus ignis
Irrubuit cineremque oculis umentibus hausi,
Vilis honos studiis. uix haec in munera soluo
Primum animum tacitisque situm depellere chordis
35
Nunc etiam labente manu nec lumine sicco
Ordior acclinis tumulo quo molle quiescis
Iugera nostra tenens, ubi post Aeneia fata
Stellatus Latiis ingessit montibus Albam
Ascanius, Phrygio dum pinguis sanguine campos
40
Odit et infaustae regnum dotale nouercae.
Hic ego te (nam Sicanii non mitius halat
Aura croci; dites nec si tibi rara Sabaei
Cinnama, odoratas nec Arabs decerpsit aristas),
Inferni cum laude laci sed carmine plango
45
Pierio; sume et gemitus et uulnera nati
Et lacrimas, rari quas umquam habuere parentes.
Atque utinam fortuna mihi dare manibus aras,
Par templis opus, aeriamque educere molem,
Cyclopum scopulos ultra atque audacia saxa
50
Pyramidum, et magno tumulum praetexere luco!
Illic et Siculi superassem dona sepulcri
Et Nemees lucum et Pelopis sollemnia trunci.
Illic Oebalio non finderet aera disco
Graiorum uis nuda uirum, non arua rigaret
55
Sudor equum aut putri sonitum daret ungula fossa;
Sed Phoebi simplex chorus, et frondentia uatum
Praemia laudato, genitor, tibi rite ligarem.
Ipse madens oculis, umbrarum animaeque sacerdos,
Praecinerem gemitum, cui te nec Cerberus omni
60
Ore nec Orpheae quirent auertere leges.
Atque tibi moresque tuos et facta canentem
Fors et magniloquo non posthabuisset Homero,
Tenderet et toruo pietas aequare Maroni.
Cur magis incessat superos et aena sororum
65
Stamina, quae tepido genetrix super aggere nati
Orba sedet, uel quae primaeui coniugis ignem
Aspicit obstantesque manus turbamque tenentem
Vincit in ardentem, liceat, moritura maritum?
Maior et his forsan superos et Tartara pulset
70
Inuidia: externis etiam miserabile uisu
Funus eat. sed nec modo se Natura dolenti
Nec Pietas iniusta dedit: mihi limine primo
Fatorum et uiridi, genitor, ceu raptus ab aeuo
Tartara dura subis. nec enim Marathonia uirgo
75
Parcius exstinctum saeuorum crimine agrestum
Fleuerit Icarium, Phrygia quam turre cadentem
Astyanacta parens. laqueo quin illa supremos
Inclusit gemitus: at te post funera magni
Hectoris Haemonio pudor est seruisse marito.
80
Non ego, quas fati certus sibi morte canora
Inferias praemittit olor nec rupe quod atra
Tyrrhenae uolucres nautis praedulce minantur,
In patrios adhibebo rogos; non murmure trunco
Quod gemit et durae queritur Philomela sorori:
85
Nota nimis uati. quis non in funere cunctos
Heliadum ramos lacrimosaque germina dixit
Et Phrygium silicem, atque ausum contraria Phoebo
Carmina nec fida gauisam Pallada buxo?
Te Pietas oblita uirum reuocataque caelo
90
Iustitia et gemina plangat Facundia lingua
Et Pallas doctique cohors Heliconia Phoebi;
Quis labor Aonios seno pede ducere cantus
Et quibus Arcadia carmen testudine mensis
*cydalibem* nomenque fuit, quosque orbe sub omni
95
Ardua septena numerat Sapientia fama,
Qui furias regumque domos auersaque caelo
Sidera terrifico super intonuere cothurno,
Et quis lasciua uires tenuare Thalia
Dulce uel heroos gressu truncare tenores.
100
Omnia namque animo complexus et omnibus usus
Qua fandi uis lata patet, siue orsa libebat
Aoniis uincire modis seu uoce soluta
Spargere et effreno nimbos aequare profatu.
Exsere semirutos subito de puluere uultus,
105
Parthenope, crinemque afflato monte sepultum
Pone super tumulos et magni funus alumni,
Quo non Munychiae quicquam praestantius arces
Doctaque Cyrene Sparteue animosa creauit.
Si tu stirpe uacans famaeque obscura iaceres
110
Nil gentile tenens, illo te ciue probabas
Graiam atque Euboico maiorum sanguine duci.
Ille tuis totiens praestabat tempora sertis
Cum stata laudato caneret quinquennia uersu
Ora supergressus Pylii senis oraque regis
115
Dulichii speciemque comam subnexus utroque.
Non tibi deformes obscuri sanguinis ortus
Nec sine luce genus, quamquam fortuna parentum
Artior expensis. etenim te diuite ritu
Ponere purpureos Infantia legit amictus
120
Stirpis honore datos et nobile pectoris aurum.
Protinus exorto dextrum risere sorores
Aonides, puerique chelyn summisit et ora
Imbuit amne sacro iam tum mihi blandus Apollo.
Nec simplex patriae decus, et natalis origo
125
Pendet et ambiguo geminae certamine terrae.
Te de gente suum Latiis ascita colonis
Graia refert Hyele, Troius qua puppe magister
Excidit et mediis miser euigilauit in undis;
Maior at inde suum longo probat ordine uitae
130
Maeoniden aliaeque aliis natalibus urbes
Diripiunt cunctaeque probant; non omnibus ille
Verus, alit uictos immanis gloria falsi.
Atque ibi dum profers annos uitamque salutas,
Protinus ad patrii raperis certamina lustri
135
Vix implenda uiris, laudum festinus et audax
Ingenii. stupuit primaeua ad carmina plebes
Euboica et natis te monstrauere parentes.
Inde frequens pugnae nulloque ingloria sacro
Vox tua: non totiens uictorem Castora gyro
140
Nec fratrem caestu uirides coluere Therapnae.
Sin pronum uicisse domi, quid Achaea mereri
Praemia, nunc ramis Phoebi, nunc gramine Lernae,
Nunc Athamantea protectum tempora pinu,
Cum totiens lassata tamen nusquam auia frondes
145
Abstulit aut alium tetigit Victoria crinem?
Hinc tibi uota patrum credi generosaque pubes
Te monitore regi, mores et facta priorum
Discere, quis casus Troiae, quam tardus Vlixes,
Quantus equum pugnasque uirum decurrere uersu
150
Maeonides quantumque pios ditarit agrestes
Ascraeus Siculusque senex, qua lege recurrat
Pindaricae uox flexa lyrae uolucrumque precator
Ibycus et tetricis Alcman cantatus Amyclis
Stesichorusque ferox saltusque ingressa uiriles
155
Non formidata temeraria Chalcide Sappho,
Quosque alios dignata chelys. tu pandere doctus
Carmina Battiadae latebrasque Lycophronis atri
Sophronaque implicitum tenuisque arcana Corinnae.
Sed quid parua loquor? tu par adsuetus Homero
160
Ferre iugum senosque pedes aequare solutis
Versibus et numquam passu breuiore relinqui.
Quid mirum, patria si te petiere relicta
Quos Lucanus ager, rigidi quos iugera Dauni,
Quos Veneri plorata domus neglectaque tellus
165
Alcidae, uel quos e uertice Surrentino
Mittit Tyrrheni speculatrix uirgo profundi,
Quos propiore sinu lituo remoque notatus
Collis et Ausonii pridem laris hospita Cyme
Quosque Dicarchei portus Baianaque mittunt
170
Litora, qua mediis alte permissus anhelat
Ignis aquis et operta domos incendia seruant?
Sic ad Auernales scopulos et opaca Sibyllae
Antra rogaturae ueniebant undique gentes;
Illa minas diuum Parcarumque acta canebat
175
Quamuis decepto uates non irrita Phoebo.
Mox et Romuleam stirpem proceresque futuros
Instruis inque patrum uestigia ducere perstas.
Sub te Dardanius facis explorator opertae,
Qui Diomedei celat penetralia furti,
180
Creuit et inde sacrum didicit puer; arma probator
Monstrasti Saliis praesagumque aethera certis
Auguribus; cui Chalcidicum fas uoluere carmen,
Cur Phrygii lateat coma flaminis, et tua multum
Verbera succincti formidauere Luperci.
185
Et nunc ex illo forsan grege gentibus alter
Iura dat Eois, alter compescit Hiberas,
Alter Achaemenium secludit Zeugmate Persen,
Hi dites Asiae populos, hi Pontica frenant,
Hi fora pacificis emendant fascibus, illi
190
Castra pia statione tenent: tu laudis origo.
Non tibi certassent iuuenilia fingere corda
Nestor et indomiti Phoenix moderator alumni
Quique tubas acres lituosque audire uolentem
Aeaciden alio frangebat carmine Chiron.
195
Talia dum celebras, subitam ciuilis Erinys
Tarpeio de monte facem Phlegraeaque mouit
Proelia. sacrilegis lucent Capitolia taedis,
Et Senonum furias Latiae sumpsere cohortes.
Vix requies flammae necdum rogus ille deorum
200
Siderat, excisis cum tu solacia templis
Impiger et multum facibus uelocior ipsis
Concinis ore pio captiuaque fulmina defles.
Mirantur Latii proceres ultorque deorum
Caesar, et e medio diuum pater annuit igni.
205
Iamque et flere pio Vesuuina incendia cantu
Mens erat et gemitum patriis impendere damnis,
Cum pater exemptum terris ad sidera montem
Sustulit et late miseras deiecit in urbes.
Me quoque uocales lucos Boeotaque tempe
210
Pulsantem, cum stirpe tua descendere dixi,
Admisere deae; nec enim mihi sidera tantum
Aequoraque et terras, quae mos debere parenti,
Sed decus hoc quodcumque lyrae primusque dedisti
Non uulgare loqui et famam sperare sepulcro.
215
Qualis eras, Latios quotiens ego carmine patres
Mulcerem felixque tui spectator adesses
Muneris! heu quali confusus gaudia fletu
Vota piosque metus inter laetumque pudorem!
Quam tuus ille dies, quam non mihi gloria maior!
220
Talis Olympiaca iuuenem cum spectat harena
Qui genuit, plus ipse ferit, plus corde sub alto
Caeditur; attendunt cunei, spectatur Achaeis
Ille magis, crebro dum lumina pulueris haustu
Obruit et prensa uouet exspirare corona.
225
Ei mihi quod tantum patrias ego uertice frondes
Solaque Chalcidicae Cerealia dona coronae
Te sub teste tuli! qualem te Dardanus Albae
Vix cepisset ager, si per me serta tulisses
Caesarea donata manu! quod subdere robur
230
Illa dies, quantum potuit dempsisse senectae!
Nam quod me mixta quercus non pressit oliua
Et fugit speratus honos, quam dulce parentis
Inuida Tarpei caneres! te nostra magistro
Thebais urguebat priscorum exordia uatum;
235
Tu cantus stimulare meos, tu pandere facta
Heroum bellique modos positusque locorum
Monstrabas. Labat incerto mihi limite cursus
Te sine, et orbatae caligant uela carinae.
Nec solum larga memet pietate fouebas:
240
Talis et in thalamos. una tibi cognita taeda
Conubia, unus amor. certe seiungere matrem
Iam gelidis nequeo bustis; te sentit habetque,
Te uidet et tumulos ortuque obituque salutat,
Vt Pharios aliae ficta pietate dolores
245
Mygdoniosque colunt et non sua funera plorant.
Quid referam expositos seruato pondere mores?
Quae pietas, quam uile lucrum, quae cura pudoris,
Quantus amor recti! rursusque, ubi dulce remitti,
Gratia quae dictis! animo quam nulla senectus!
250
His tibi pro meritis famam laudesque benignas
Iudex cura deum nulloque e uulnere tristem
Concessit. raperis, genitor, non indigus aeui,
Non nimius, trinisque decem quinquennia lustris
Iuncta ferens. sed me pietas numerare dolorque
255
Non sinit, o Pylias aeui transcendere metas
Et Teucros aequare senes, o digne uidere
Me similem! sed nec leti tibi ianua tristis:
Quippe leues causae, nec segnis labe senili
Exitus instanti praemisit membra sepulcro,
260
Sed te torpor iners et mors imitata quietem
Explicuit falsoque tulit sub Tartara somno.
Quos ego tunc gemitus (comitum manus anxia uidit,
Vidit et exemplum genetrix gauisaque nouit),
Quae lamenta tuli! ueniam concedite, manes,
265
Fas dixisse, pater: non tu mihi plura dedisses.
Felix ille patrem uacuis circumdedit ulnis;
Vellet et Elysia quamuis in sede locatum
Abripere et Danaas iterum portare per umbras,
Temptantem et uiuos molitum in Tartara gressus
270
Detulit infernae uates longaeua Dianae;
Si chelyn Odrysiam pigro transmisit Auerno
Causa minor, si Thessalicis Admetus in oris,
Si lux una retro Phylaceida rettulit umbram,
Cur nihil exoret, genitor, chelys aut tua manes
275
Aut mea? Fas mihi sic patrios contingere uultus,
Fas iunxisse manus, et lex quaecumque sequatur.
At uos, umbrarum reges Aetnaeaque Iuno,
Si laudanda precor, taedas auferte comasque
Eumenidum; nullo sonet asper ianitor ore,
280
Centauros Hydraeque greges Scyllaeaque monstra
Auersae celent ualles, umbramque senilem
Inuitet ripis, discussa plebe, supremus
Vector et in media componat molliter alga.
Ite, pii manes Graiumque examina uatum,
285
Illustremque animam Lethaeis spargite sertis
Et monstrate nemus, quo nulla irrumpit Erinys,
In quo falsa dies caeloque simillimus aer.
Inde tamen uenias melior qua porta malignum
Cornea uincit ebur, somnique in imagine monstra,
290
Quae solitus. sic sacra Numae ritusque colendos
Mitis Aricino dictabat Nympha sub antro,
Scipio sic plenos Latio Ioue ducere somnos
Creditur Ausoniis, sic non sine Apolline Sylla.