Summa deum, Pietas, cuius gratissima caelo
Rara profanatas inspectant numina terras,
Huc uittata comam niueoque insignis amictu,
Qualis adhuc praesens nullaque expulsa nocentum
5
Fraude rudes populos atque aurea regna colebas,
Mitibus exsequiis ades et lugentis Etrusci
Cerne pios fletus laudataque lumina terge.
Nam quis inexpleto rumpentem pectora questu
Complexumque rogos incumbentemque fauillis
10
Aspiciens non aut primaeuae funera plangi
Coniugis aut nati modo pubescentia credat
Ora rapi flammis? Pater est, qui fletur. Adeste
Dique hominesque sacris. Procul hinc, procul ite nocentes,
Si cui corde nefas tacitum fessique senectus
15
Longa patris, si quis pulsatae conscius umquam
Matris et inferna rigidum timet Aeacon urna:
Insontes castosque uoco. Tenet ecce seniles
Leniter implicitos uultus sanctamque parentis
Canitiem spargit lacrimis animaeque supremum
20
Frigus amat; celeres genitoris filius annos
(Mira fides!) nigrasque putat properasse sorores.
Exsultent placidi Lethaea ad flumina manes,
Elysiae gaudete domus, date serta per aras,
Festaque pallentes hilarent altaria lucos.
25
Felix haec, nimium felix plorataque nato
Vmbra uenit. Longe Furiarum sibila, longe
Tergeminus custos, penitus uia longa patescat
Manibus egregiis. Eat horrendumque silentis
Accedat domini solium gratesque supremas
30
Perferat et totidem iuueni roget anxius annos.
Macte pio gemitu! Dabimus solacia dignis
Luctibus Aoniasque tuo sacrabimus ultro
Inferias, Etrusce, seni. Tu largus Eoa
Germina, tu messes Cilicumque Arabumque superbas
35
Merge rogis; ferat ignis opes heredis et alto
Aggere missuri nitido pia nubila caelo
Stipentur cineres: nos non arsura feremus
Munera, uenturosque tuus durabit in annos
Me monstrante dolor. Neque enim mihi flere parentem
40
Ignotum; similis gemui proiectus ad ignem.
Ille mihi tua damna dies compescere cantu
Suadet: et ipse tuli quos nunc tibi confero questus.
Non tibi clara quidem, senior placidissime, gentis
Linea nec proauis demissum stemma, sed ingens
45
Suppleuit fortuna genus culpamque parentum
Occuluit. Nec enim dominos de plebe tulisti,
Sed quibus occasus pariter famulantur et ortus.
Nec pudor iste tibi: quid enim terrisque poloque
Parendi sine lege manet? Vice cuncta reguntur
50
Alternisque premunt. Propriis sub regibus omnis
Terra; premit felix regum diademata Roma;
Hanc ducibus frenare datum; mox crescit in illos
Imperium superis. Sed habent et numina legem:
Seruit et astrorum uelox chorus et uaga seruit
55
Luna nec iniussae totiens redit orbita lucis,
Et (modo si fas est aequare iacentia summis)
Pertulit et saeui Tirynthius horrida regis
Pacta, nec erubuit famulantis fistula Phoebi.
Sed neque barbaricis Latio transmissus ab oris:
60
Smyrna tibi gentile solum potusque uerendo
Fonte Meles Hermique uadum, quo Lydius intrat
Bacchus et aurato reficit sua cornua limo.
Laeta dehinc series uariisque ex ordine curis
Auctus honos; semperque gradi prope numina, semper
65
Caesareum coluisse latus sacrisque deorum
Arcanis haerere datum. Tibereia primum
Aula tibi uixdum ora noua mutante iuuenta
Panditur (hic annis multa super indole uictis
Libertas oblata uenit) nec proximus heres,
70
Immitis quamquam et Furiis agitatus, abegit.
Hinc et in Arctoas tenuis comes usque pruinas
Terribilem affatu passus uisuque tyrannum
Immanemque suis, ut qui metuenda ferarum
Corda domant mersasque iubent iam sanguine tacto
75
Reddere ab ore manus et nulla uiuere praeda.
Praecipuos sed enim merito surrexit in actus
Nondum stelligerum senior dimissus in axem
Claudius et longo transmittit habere nepoti.
Quis superos metuens pariter tot templa, tot aras
80
Promeruisse datur? Summi Iouis aliger Arcas
Nuntius; imbrifera potitur Thaumantide Iuno;
Stat celer obsequio iussa ad Neptunia Triton:
Tu totiens mutata ducum iuga rite tulisti
Integer, inque omni felix tua cumba profundo.
85
Iamque piam lux alta domum praecelsaque toto
Intrauit Fortuna gradu; iam creditur uni
Sanctarum digestus opum partaeque per omnis
Diuitiae populos magnique impendia mundi.
Quicquid ab auriferis eiectat Hiberia fossis,
90
Dalmatico quod monte nitet, quod messibus Afris
Verritur, aestiferi quicquid terit area Nili,
Quodque legit mersus pelagi scrutator Eoi,
Et Lacedaemonii pecuaria culta Galaesi
Perspicuaeque niues Massylaque robora et Indi
95
Dentis honos: uni parent commissa ministro,
Quae Boreas quaeque Eurus atrox, quae nubilus Auster
Inuehit: hibernos citius numeraueris imbres
Siluarumque comas. Vigil iste animique sagacis
Excitus euoluit quantum Romana sub omni
100
Pila die quantumque tribus, quid templa, quid alti
Vndarum cursus, quid propugnacula poscant
Aequoris aut longe series porrecta uiarum;
Quod domini celsis niteat laquearibus aurum,
Quae diuum in uultus igni formanda liquescat
105
Massa, quid Ausoniae scriptum crepet igne Monetae.
Hic tibi rara quies animoque exclusa uoluptas,
Exiguaeque dapes et numquam laesa profundo
Cura mero; sed iura tamen genialia cordi
Et mentem uincire toris ac iungere festa
110
Conubia et fidos domino genuisse clientes.
Quis sublime genus formamque insignis Etruscae
Nesciat? haudquaquam proprio mihi cognita uisu,
Sed decus eximium famae par reddit imago,
Vultibus et similis natorum gratia monstrat.
115
Nec uulgare genus; fasces summamque curulem
Frater et Ausonios enses mandataque fidus
Signa tulit, cum prima truces amentia Dacos
Impulit et magno gens est damnata triumpho.
Sic quicquid patrio cessatum a sanguine, mater
120
Reddidit, obscurumque latus clarescere uidit
Conubio gauisa domus. Nec pignora longe;
Quippe bis ad partus uenit Lucina manuque
Ipsa leui grauidos tetigit fecunda labores.
Felix a! si longa dies, si cernere uultus
125
Natorum uiridisque genas tibi iusta dedissent
Stamina! Sed media cecidere abrupta iuuenta
Gaudia, florentesque manu scidit Atropos annos;
Qualia pallentes declinant lilia culmos
Pubentesque rosae primos moriuntur ad austros,
130
Aut ubi uerna nouis exspirat purpura pratis.
Illa sagittiferi circumuolitastis Amores
Funera maternoque rogos unxistis amomo;
Nec modus aut pennis laceris aut crinibus ignem
Spargere, collectaeque pyram struxere pharetrae.
135
Quas tunc inferias aut quae lamenta dedisses
Maternis, Etrusce, rogis, qui funera patris
Haud matura putas atque hos pius ingemis annos!
Illum et qui nutu superas nunc temperat arces,
Progeniem claram terris partitus et astris,
140
Laetus Idumaei donauit honore triumphi
Dignatusque loco uictricis et ordine pompae
Non uetuit, tenuesque nihil minuere parentes.
Atque idem in cuneos populo deduxit equestres
Mutauitque genus laeuaeque ignobile ferrum
145
Exuit et celso natorum aequauit honorem.
Dextra bis octonis fluxerunt saecula lustris,
Atque aeui sine nube tenor. Quam diues in usus
Natorum totoque uolens excedere censu,
Testis adhuc largi nitor inde adsuetus Etrusci,
150
Cui tua non humilis dedit indulgentia mores:
Hunc siquidem amplexu semper reuocante tenebas
Blandus et imperio numquam pater; huius honori
Pronior ipse etiam gaudebat cedere frater.
Quas tibi deuoti iuuenes pro patre renato,
155
Summe ducum, grates, aut quae pia uota rependunt!
Tu (seu tarda situ rebusque exhausta senectus
Errauit, seu blanda diu Fortuna regressum
Maluit) attonitum et uenturi fulminis ictus
Horrentem tonitru tantum lenique procella
160
Contentus monuisse senem; cumque horrida supra
Aequora curarum socius procul Itala rura
Linqueret, hic molles Campani litoris oras
Et Diomedeas concedere iussus in arces,
Atque hospes, non exsul, erat. Nec longa moratus
165
Romuleum reseras iterum, Germanice, limen
Maerentemque foues inclinatosque penates
Erigis. Haud mirum, ductor placidissime, quando
Haec est quae uictis parcentia foedera Chattis
Quaeque suum Dacis donat clementia montem,
170
Quae modo Marcomanos post horrida bella uagosque
Sauromatas Latio non est dignata triumpho.
Iamque in fine dies et inexorabile pensum
Deficit. Hic maesti pietas me poscit Etrusci,
Qualia nec Siculae moderantur carmina rupes
175
Nec fati iam certus olor saeuique marita
Tereos. Heu quantis lassantem bracchia uidi
Planctibus et prono fusum super oscula uultu!
Vix famuli comitesque tenent, uix arduus ignis
Summouet. Haud aliter gemuit periuria Theseus
180
Litore, qui falsis deceperat Aegea uelis.
Tunc immane gemens foedatusque ora tepentis
Affatur cineres: "Cur nos, fidissime, linquis
Fortuna redeunte, pater? Modo numina magni
Praesidis atque breues superum placauimus iras,
185
Nec frueris tantique orbatus muneris usu
Ad manes, ingrate, fugis. Nec flectere Parcas
Aut placare malae datur aspera numina Lethes?
Felix, cui magna patrem ceruice uehenti
Sacra Mycenaeae patuit reuerentia flammae,
190
Quique tener saeuis genitorem Scipio Poenis
Abstulit et Lydi pietas temeraria Lausi.
Ergo et Thessalici coniunx pensare mariti
Funus et immitem potuit Styga uincere supplex
Thracius? Hoc quanto melius pro patre liceret!
195
Non totus rapiere tamen, nec funera mittam
Longius; hic manes, hic intra tecta tenebo:
Tu custos dominusque laris, tibi cuncta tuorum
Parebunt; ego rite minor semperque secundus
Assiduas libabo dapes et pocula sacris
200
Manibus effigiesque colam: te lucida saxa,
Te similem doctae referet mihi linea cerae,
Nunc ebur et fuluum uultus imitabitur aurum.
Inde uiam morum longaeque examina uitae
Affatusque pios monituraque somnia poscam."
205
Talia dicentem genitor dulcedine laeta
Audit et immites lente descendit ad umbras
Verbaque dilectae fert narraturus Etruscae.
Salue supremum, senior mitissime patrum,
Supremumque uale, qui numquam sospite nato
210
Triste chaos maestique situs patiere sepulcri.
Semper odoratis spirabunt floribus arae,
Semper et Assyrios felix bibet urna liquores
Et lacrimas, qui maior honos. Hic sacra litabit
Manibus eque tua tumulum tellure leuabit.
215
Nostra quoque exemplo meritus tibi carmina sancit
Hoc etiam gaudens cinerem donasse sepulcro.