Quid tibi monstrata mansuescere profuit ira?
Quid scelus humanasque animo dediscere caedes
Imperiumque pati et domino parere minori?
Quid, quod abire domo rursusque in claustra reuerti
5
Suetus et a capta iam sponte recedere praeda
Insertasque manus laxo dimittere morsu?
Occidis, altarum uastator docte ferarum,
Non grege Massylo curuaque indagine clausus,
Non formidato supra uenabula saltu
10
Incitus aut caeco foueae deceptus hiatu,
Sed uictus fugiente fera. stat cardine aperto
Infelix cauea et clausas circum undique portas
Hoc licuisse nefas placidi tumuere leones.
Tum cunctis cecidere iubae, puduitque relatum
15
Aspicere, et totas duxere in lumina frontes.
At non te primo fusum nouus obruit ictu
Ille pudor: mansere animi, uirtusque cadenti
A media iam morte redit, nec protinus omnes
Terga dedere minae. sicut sibi conscius alti
20
Vulneris aduersum moriens it miles in hostem
Attollitque manum et ferro labente minatur,
Sic piger ille gradu solitoque exutus honore
Firmat hians oculos animamque hostemque requirit.
Magna tamen subiti tecum solacia leti,
25
Victe, feres, quod te maesti populusque patresque,
Ceu notus caderes tristi gladiator harena,
Ingemuere mori; magni quod Caesaris ora
Inter tot Scythicas Libycasque, a litore Rheni
Et Pharia de gente feras, quas perdere uile est,
30
Vnius amissi tetigit iactura leonis.