Stat, quae perspicuas nitidi Melioris opacet

Arbor aquas complexa lacus, quae robore ab imo

Incuruata uadis redit inde cacumine recto

Ardua, ceu mediis iterum nascatur ab undis

5

Atque habitet uitreum tacitis radicibus amnem.

Quid Phoebum tam parua rogem? Vos dicite causas,

Naides, et faciles, satis est, date carmina Fauni.

Nympharum tenerae fugiebant Pana cateruae;

Ille quidem it, cunctas tamquam uelit, it tamen unam

10

In Pholoen. Siluis haec fluminibusque sequentis

Nunc hirtos gressus, nunc improba cornua uitat.

Iamque et belligerum Iani nemus atraque Caci

Rura Quirinalesque fuga suspensa per agros

Caelica tecta subit; ibi demum uicta labore,

15

Fessa metu, qua nunc placidi Melioris aperti

Stant sine fraude lares, flauos collegit amictus

Artius et niueae posuit se margine ripae.

Insequitur uelox pecorum deus et sua credit

Conubia; ardenti iamiam suspiria librat

20

Pectore, iam praedae leuis imminet. Ecce citatos

Aduertit Diana gradus, dum per iuga septem

Errat Auentinaeque legit uestigia ceruae.

Paenituit uidisse deam, conuersaque fidas

Ad comites: "Numquamne auidis arcebo rapinis

25

Hoc petulans foedumque pecus, semperque pudici

Decrescet mihi turba chori?" Sic deinde locuta

Depromit pharetra telum breue, quod neque flexis

Cornibus aut solito torquet stridore, sed una

Emisit contenta manu laeuumque soporem

30

Naidos auersa fertur tetigisse sagitta.

Illa diem pariter surgens hostemque proteruum

Vidit et in fontem, niueos ne panderet artus,

Sic tota cum ueste ruit, stagnisque sub altis

Pana sequi credens ima latus implicat alga.

35

Quid faceret subito deceptus praedo? Nec altis

Credere corpus aquis hirtae sibi conscius audet

Pellis, et a tenero nandi rudis. Omnia questus,

Immitem Bromium, stagna inuida et inuida tela,

Primaeuam uisu platanum, cui longa propago

40

Innumeraeque manus et iturus in aethera uertex,

Deposuit iuxta uiuamque aggessit harenam

Optatisque aspergit aquis et talia mandat:

"Viue diu nostri pignus memorabile uoti,

Arbor, et haec durae latebrosa cubilia nymphae

45

Tu saltem declinis ama, preme frondibus undam.

Illa quidem meruit, sed ne, precor, igne superno

Aestuet aut dura feriatur grandine; tantum

Spargere tu laticem et foliis turbare memento.

Tunc ego teque diu recolam dominamque benignae

50

Sedis et illaesa tutabor utramque senecta,

Vt Iouis, ut Phoebi frondes, ut discolor umbra

Populus et nostrae stupeant tua germina pinus".

Sic ait. Illa dei ueteres animata calores

Vberibus stagnis obliquo pendula trunco

55

Incubat atque umbris scrutatur amantibus undas.

Sperat et amplexus, sed aquarum spiritus arcet

Nec patitur tactus. Tandem eluctata sub auras

Libratur fundo rursusque enode cacumen

Ingeniosa leuat, ueluti descendat in imos

60

Stirpe lacus alia. Iam nec Phoebeia Nais

Odit et exclusos inuitat gurgite ramos.

Haec tibi parua quidem genitali luce paramus

Dona, sed ingenti forsan uictura sub aeuo.

Tu, cuius placido posuere in pectore sedem

65

Blandus honos hilarisque tamen cum pondere uirtus,

Cui nec pigra quies nec iniqua potentia nec spes

Improba, sed medius per honesta et dulcia limes,

Incorrupte fidem nullosque experte tumultus

Et secrete palam quod digeris ordine uitam,

70

Idem auri facilis contemptor et optimus idem

Comere diuitias opibusque immittere lucem:

Hac longum florens animi morumque iuuenta

Iliacos aequare senes et uincere persta,

Quos pater Elysio, genetrix quos detulit annos:

75

Hoc illi duras exorauere sorores,

Hoc, quae te sub teste situm fugitura tacentem

Ardua magnanimi reuirescet gloria Blaesi.