208 SB (217 R = 63 Ernout )
Candida sidereis ardescunt lumina flammis,
Fundunt colla rosas et cedit crinibus aurum,
Mellea purpureum depromunt ora ruborem
Lacteaque admixtus sublimat pectora sanguis,
5
Ac totus tibi seruit honos formaque dearum
Fulges et Venerem caelesti corpore uincis.
Argutae stant facta manus digitisque tenellis
Serica fila trahens pretioso stamine ludis.
Planta decens nescit modicos calcare lapillos
10
Et dura laedi scelus est uestigia terra;
Ipsa tuos cum ferre uelis per lilia gressus,
Nullos interimes leuiori pondere flores.
Guttura nunc aliae magnis monilibus ornent
Aut gemmas aptent capiti: tu sola placere
15
Vel spoliata potes. nulli laudabile totum est:
In te cuncta probet, si quisquam cernere possit.
Sirenum cantus et dulcia plectra Thaliae
Ad uocem tacuisse rear, qua mella propagas
Dulcia et in miseros telum iacularis amoris
22
Et graue uulnus alis nullo sanabile ferro.
20
Langueo, deficio, marcesco, punior, uror,
Aestuo, suspiro, pereo, debellor, anhelo,
Sed tua labra meo saeuum de corde dolorem
Depellant morbumque animae medicaminis huius
25
Cura fuget, ne tanta putres uiolentia neruos
Dissecet atque tua moriar pro crimine causa.
Sed si hoc grande putas, saltem concede precanti
Vt iam defunctum niueis ambire lacertis
Digneris uitamque mihi post fata reducas.