CLE 02099
Nymfius aeterno deuinctus membra sopore
Hic situs est, caelo mens pia perfruitur.
Mens uidet astra, quies tumuli complectitur artus,
Calcauit tristes sancta fides tenebras.
5
Te tua pro meritis uirtutis ad astra uehebat
Intuleratque alto debita fama polo.
Immortalis eris, nam multa laude uigebit
Viuax uenturos gloria per populos.
Te coluit proprium prouincia cuncta parentem,
10
Optabant uitam publica uota tuam.
Excepere tuo quondam data munera sumptu
Plaudentis populi gaudia per cuneos.
Concilium procerum per te patria alma uocauit,
Seque tuo duxit sanctius ore loqui.
15
Publicus orbatas modo luctus conficit urbes
Confusique sedent, anxia turba, patres,
Vt capite erepto torpentia membra rigescunt,
Vt grex amisso principe maeret iners.
Parua tibi, coniunx, magni solacia luctus
20
Hunc tumuli titulum maesta Serena dicat.
Haec indiuidui semper comes addita fulcri
Vnanimam tibi se lustra per octo dedit.
Dulcis uita fuit tecum, comes anxia lucem
Aeternam sperans hanc cupit esse breuem.
Distici elegiaci |