14. Basinii Poetae ad Veggium virum cl. epigramma

Astianata tuum vidi, doctissime Veggi,

      Dulcius in toto quo nihil orbe fuit.

Ille mihi gemitusque graves lacrymasque tepentis

      Pectore, dum legimus, luminibusque quatit,

5

Pronus ut e turri miserabile corpus in auras

      Miserit indignas respueritque manus;

Mater ut infelix captam clamoribus urbem

      Implerit flavas dilacerata comas.

Quaeque prius fratres carumque animosa parentem

10

      Flebat et extinctam sola relicta domum,

Quae prius Hectoreos tantum curabat amores,

      Dum ferus Argolicas praecipitabat opes,

Cui "mihi" dicebat "coniunx carissime, certe

      Tu genitor, tu vir, tu mihi frater eris",

15

Nunc fleat elapsi solum miserabile nati

      Funus et in duro corpora fracta solo.

Hectoridae pueri cecinisti funera, vates,

      Nec minus Esonidem Graiugenasque duces.

Ast ego poene puer cecini, qui matris ob iram

20

      Venit ad infernas igne perustus aquas.

Nunc ego Priamidae pueri crudele sepulchrum

      Et refero crudi barbara facta ducis.

Oenidemque tibi, primis quem lusimus annis,

      Mittimus, emenda quae pia dona, rogo.